Τυροπλεξούδες.

Την ιδέα την πήρα από τη συσκευασία της σφολιάτας όπου είχε συνταγή πλεξούδες με ελιά, φέτα και πιπεριά.  Πάστα ελιάς δεν είχα, πιπεριά Φλωρίνης δεν είχα, τρίμμα φέτας θα το έφτιαχνα βέβαια εκείνη τη στιγμή, οπότε οι πλεξούδες της συνταγής πήγανε περίπατο. Είχα όμως πιπεριές ολόφρεσκιες πράσινες, ζαμπόν και τυρί για τοστ, κέτσαπ σπιτική (της Ξανθής) και μουστάρδα, τυρί φέτα και μπόλικες ελιές. Τα φύλλα της σφολιάτας δύο, γιατί να τα κάνω ολόιδια, δεν υπήρχε λόγος.
Οπότε και εγώ έφτιαξα δύο διαφορετικές πλεξούδες και σας τις παρουσιάζω:

Υλικά

1 συσκευασία σφολιάτα
6 φέτες ζαμπόν
6 φέτες τυρί γκούντα (ή άλλο του τοστ)
κέτσαπ,
μουστάρδα
ελιές
100 γρ. φέτα (να πώ την αλήθεια μου δεν ζύγισα, με το μάτι έβαλα)
2 πιπεριές κομμένες σε λεπτές λωρίδες
λίγη ρίγανη
1 αυγό για άλειμμα
λίγο σουσάμι

Εκτέλεση

 Ανοίγουμε το ένα φύλλο σφολιάτας πάνω στο πλαστικό της κάλυμμα.

 Την χαράσσουμε κανονικά στο πλάτος σε τρία κομμάτια. Εγώ το έκανα στο μήκος στο ένα κομμάτι για να βγάλω πιο μικρά κομμάτια και πιο πολλά. Με παίδεψε όμως μετά. Αλείφουμε με κέτσαπ και μουστάρδα.

 βάζουμε μισές φέτες ζαμπόν κατά μήκος

 το τυρί σε λεπτές λωρίδες (για να μπορεί να τυλιχτεί μετά)

 και τις λεπτές λωρίδες πιπεριές.

 Τυλίγουμε κατά μήκος τα τρία κομμάτια και με νερό στα χέρια πιέζουμε ώστε να ενωθούν οι άκρες.

 ΄Βάζουμε τα τρία αυτά κομμάτια σε λαδωμένο ταψί και ενώνουμε στην πάνω μεριά τη σφολιάτα. Αρχίζουμε και πλέκουμε πλεξούδα. (Η φωτογραφία παρακάτω).
Στο άλλο φύλλο σφολιάτας (που το χάραξα στο πλάτος) κόβω φετούλες ελιές.

 Τριβω τυρί φέτα, αραδιάζω σε σειρά φέτες πιπεριάς και πασπαλίζω με ρίγανη.

Τυλίγω σε ρολά και τα μεταφέρω στο ταψί όπου πλέκω σε πλεξούδες.

 Χτυπαω ελαφρά τον κρόκο του αυγού και αλείφω τις πλεξούδες.

 Τις πασπαλίζω με σουσάμι

 και ψήνω μια ώρα περίπου στο φούρνο στους 180 βαθμούς.
Ιδού το αποτέλεσμα:

Γαύρος Μαρινάτος

Πρώτη φορά δοκίμασα γαύρο μαρινάτο στα Κύθηρα πριν πολλά πολλά χρόνια μαζί με ουζάκι σε ένα παραλιακό ταβερνάκι, κυριολεκτικά πάνω στο κύμα.  Έκτοτε έγινε αγαπημένη συνήθεια και συχνά πυκνά, όποτε δηλαδή βρω ολόφρεσκο γαύρο, το φτιάχνω και το διατηρώ για λίγες ημέρες στο ψυγείο. Φέτος το καλοκαίρι το γευτήκαμε ιδιαίτερα στις διακοπές μας ξανά με ουζάκι, ξανά πάνω στο κύμα. Καιρός να ξαναφτιαχτεί λοιπόν και ορίστε το αποτέλεσμα. 

Υλικά

1 κιλό γαύρος

ξύδι

αλάτι χοντρό

1 σκελίδα σκόρδο σε λεπτές φέτες

μερικά κλαράκια μαϊντανό

3 μικρές κόκκινες πιπερίτσες (από τη γλάστρα)

Ελαιόλαδο

Εκτέλεση

Καθαρίζουμε το γαύρο αφαιρώντας το κεφάλι και τα εντόσθια και αφαιρούμε το κόκκαλο μαζί με την ουρά. Τα ξεπλένουμε. Σε ένα πυρέξ βάζουμε στον πάτο λίγο χοντρό αλάτι, τοποθετούμε μια σειρά γαύρους ανοιχτούς, λίγο αλάτι ακόμη,άλλη μια σειρά γαύρους και συνεχίζουμε μέχρι να τελειώσουμε με τους γαύρους. Περιχύνουμε με ξύδι μέχρι να σκεπασθούν όλοι οι γαύροι. Βάζουμε το πυρέξ στο ψυγείο για τουλάχιστον 3 ώρες (εγώ το άφησα όλη την νύχτα). 

 Στη συνέχεια βάζουμε τους γαύρους σε δοχείο φύλαξης 1 σειρά γαύροι, μερικές φέτες σκόρδο, κλαράκια μαϊντανού και μια πιπερίτσα. Καλύπτουμε με ελαιόλαδο. 

Σερβίρουμε με ούζο. Ό,τι περισσέψει το φυλάμε στο ψυγείο.

Ιμαμ Μπαϊλντί σε παραλλαγή

Υπάρχουν φορές που άλλο πράγμα έχεις στο μυαλό σου να κάνεις, άλλο σου βγαίνει στην πράξη. Ωραίες μελιτζάνες τσακώνικες από κήπο μου έστειλαν. τις καθαρίζω και προβληματίζομαι αν θα τις κάνω τηγανητές ή τουρλού. Σκέφτηκα τηγανητές με σάλτσα γιαουρτιού, για να είναι πιο δροσερές αλλά σε αυτήν την περίπτωση θα έπρεπε να σκεφτώ και κυρίως πιάτο. Μου καλοάρεσε η ιδέα του ιμάμ, βέβαια είχα καθαρίσει και σχεδόν κόψει τις μελιτζάνες. Δεν πειράζει όμως, θα έκανα το ιμάμ εν είδει μουσακά, με στρώσεις. Η γεύση είναι ίδια και η εμφάνιση σε κομμάτια αντί για μελιτζάνες απλώς διαφορετική οπτική. Ενθουσιάστηκα και ξεκίνησα ψιθυρίζοντας στον εαυτό μου αυτό που φαντάζομαι λένε όλοι φτιάχνοντας το συγκεκριμένο φαγητό, "Εφαγε ο Ιμάμης και μπαϊλντισε", παρότι δεν έβαλα τόσο πολύ κρεμμύδι για να μην ... λιποθυμήσουμε και εμείς.

Υλικά

1 κιλό μελιτζάνες τσακώνικες
3 κρεμμύδια μεγάλα,κομμένα σε φέτες
4 σκελίδες σκόρδο κομμένες σε φέτες
1 κονσέρβα ντοματάκια ψιλοκομμένα
1/2 ματσάκι μαϊντανός
λίγο τυρί τριμμένο για πασπάλισμα
αλάτι - πιπέρι
μισό φλιτζάνι ελαιόλαδο
Λάδι για τηγάνισμα

Εκτέλεση

Κόβουμε τις μελιτζάνες στη μέση (αν είναι πολύ μακρουλές σαν τις δικές μου), αφαιρούμε μια λωρίδα φλούδα και τις χαράζουμε στη μέση κάθετα. Τις αφήνουμε για λίγη ώρα σε αλατόνερο.

Κόβουμε τα κρεμμύδια και τις σκελίδες σκόρδο σε λεπτές φέτες.

Στο ελαιόλαδο σωτάρουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο μέχρι να γυαλίσει το κρεμμύδι.

 

Προσθέτουμε τη ντομάτα και το μαϊντανό και αλατοπιπερώνουμε. Προσθέτουμε μισό ποτήρι νερό. Αφήνουμε να πάρει μερικές βράσεις σε χαμηλή φωτιά.

 

Στο τηγάνι καίμε το λάδι και τηγανίζουμε τις μελιτζάνες μέχρι να πάρουν χρώμα. Τις βγάζουμε σε απορροφητικό χαρτί, για να φύγουν τα πολλά λάδια.

 

Τις στρώνουμε σε ένα πυρέξ

Σε δεύτερη στρώση απλώνουμε τη σύβραση των κρεμμυδιών

Πασπαλίζουμε με τριμμένο τυρί

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 40-45 λεπτά. Καλύπτουμε με αλουμινόχαρτο για να μην αρπάξει (οπως άρπαξε λίγο σε μένα).