WHdNz76pJen8ZPksXvRV5KZoshE Να λείπει το ... βύσσινο!: Δεκεμβρίου 2011

Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ 2012




Η παρέα του βύσσινου Σοφία, Θεανώ, Λίτσα, Δήμητρα και Ροδάνθη σας εύχεται το 2012

να είναι μια δημιουργική χρονιά με υγεία , αγάπη κι ευτυχία.

ΑΝΔΡΙΩΤΙΚΟ ΠΑΣΤΕΛΙ


Είναι ένα γλυκό που το φτιάχνουμε στην Άνδρο τις μέρες της Πρωτοχρονιάς. Στα παλαιότερα χρόνια το βράδυ της Πρωτοχρονιάς μαζεύονταν μεγάλες παρέες και πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι μαζί με τα βιολιά. Ένα από τα βασικά κεράσματα ήταν το παστέλι.



Κύριο συστατικό του είναι το μέλι και τα καρύδια. Αυτό που το κάνει ιδιαίτερο είναι ότι το σερβίρουμε πάνω σε φύλλα λεμονιάς. Τα φύλλα λεμονιάς έχουν απίστευτο άρωμα και δίνουν στο γλυκό μία ξεχωριστή γεύση. Δεν είναι τυχαίο που στην Άνδρο χρησιμοποιούμε τα φύλλα λεμονιάς όπως και τα καρύδια και το μέλι. Τα περισσότερα αγροτικά σπίτια έχουν μέλι. Οι καρυδιές φυτρώνουν εκεί που υπάρχει μπόλικο νερό. Σε όλους τους μπαξέδες της Άνδρου θα βρείτε λεμονιές. Για αυτό φημίζεται και για το ανθόνερο που το χρησιμοποιούμε σε πολλά γλυκά. «Την άνοιξη οι ανθισμένες λεμονιές σκορπούν τα μύρα τους με τόσην επιμονή και τόσο έντονα, που πλημμυρίζουν, όχι μόνο τον αέρα, αλλά και τα πιο ερμητικώς κλειστά δωμάτια, και τα πιο βαθειά σεντούκια και συρτάρια…». (Απόσπασμα από την Μανταλένια του Α. Εμπειρίκου).

Υλικά
2 κούπες μέλι
2 κούπες ζάχαρη
½ ποτηράκι του κρασιού νερό
2 ½ κούπες φρυγανιά τριμμένη
1 κιλό καρύδι χονδροκομμένο
1 φακελάκι μικρό μαστίχα κοπανισμένη
200 γρ. σουσάμι
Λίγο ανθόνερο

Εκτέλεση
Βάζουμε το μέλι τη ζάχαρη και το νερό να βράσουν.

Στα 3 λεπτά περίπου δοκιμάζουμε το σιρόπι  αν έχει δέσει. Παίρνουμε ένα πιατάκι με νερό και ρίχνουμε μέσα 1 κουταλάκι από το σιρόπι μας. Πρέπει να γίνει μια μαλακιά καραμέλα.

Τότε το βγάζουμε από την φωτιά και ρίχνουμε μέσα τη φρυγανιά το καρύδι και την μαστίχα. Τα ανακατεύουμε με μια ξύλινη κουτάλα για να ενωθούν τα υλικά.  Στρώνουμε λαδόκολλα στο μπάγκο και απλώνουμε το μισό σουσάμι. Αδειάζουμε το μείγμα από την κατσαρόλα και το στρώνουμε με τα χέρια μας αφού τα βουτάμε συνεχώς στο ανθόνερο.



Ρίχνουμε από πάνω το υπόλοιπο σουσάμι. Κόβουμε σε μπακλαβαδωτά  κομμάτια και το σερβίρουμε πάνω σε φύλλα λεμονιάς, τα οποία έχουμε πλύνει και στεγνώσει από πριν.


ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ  ΓΛΥΚΙΑ  ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ, ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΟ 2012!

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

ΚΕΙΚ ΜΕ ΜΠΑΝΑΝΑ ΚΑΙ ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΑ

Γειά σας και χρόνια πολλά σε όλες και όλους. Είμαστε σχεδόν στο μέσο των εορτών και οι χριστουγεννιάτικες συνταγές συνεχίζονται. Είναι ένα κέικ που φτιάχνω σχεδόν πάντα τα χριστούγεννα και φυσικά αρέσει σε όλους και για να μη λέμε πολλά χρονιάρες μέρες ιδού τ΄αποτελέσματα.

ΥΛΙΚΑ

1 1/2 φλ. τσ ζάχαρη
150 γρ. βούτυρο
3 αυγά
2 ώριμες μπανάνες λιωμένες με το πιρούνι
1/3 φλ. τσ. κονιάκ
2 φλ.τσ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κουταλιά της σούπας μπέκιν πάουντερ
1/2 φλ. τσ. φουντούκια ψιλοκομμένα
1/2 φλ. τσ. σταφίδες μουλιασμένες σε κονιάκ
1/2 κουταλάκι γλυκού κανέλα
ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Χτυπάτε το βούτυρο με τη ζάχαρη τόσο ώστε να γίνει ένα αφράτο μείγμα, ρίχνετε ένα-ένα τ΄αυγά ενώ συνεχίζετε το ανακάτεμα . Προσθέτετε το κονιάκ, τις μπανάνες, τα φουντούκια, τις σταφίδες, την κανέλα και το αλεύρι με το μπέκιν. Ανακατεύετε καλά το μείγμα και το βάζετε σε φόρμα την οποία έχετε βουτυρώσει και αλευρώσει για να μη κολλήσει.



ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ








Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ

Άγιες μέρες έρχονται άγιες μέρες φτάνουν και οι καλές νοικοκυρές μελομακάρονα θα κάνουν..... Τι έγραψα πάλι, τέλος πάντων όπως όλα τα blogόσπιτα έτσι κι εμείς , μετά τους στολισμούς , είπαμε να ξεκινήσουμε με τα γλυκάκια μας, τα φαγητάκια μας τα γιορτινά και ό,τι άλλο είναι των ημερών. Σήμερα λοιπόν ήταν η τιμητική μου, φτιάξαμε με την μάνα, μανούλα, μαμά τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες μαζί.
Στις φωτογραφίες θα τους δείτε ψημένους, άψητους, με καρύδι χωρίς καρύδι, διαλέγετε και πέρνετε.
ΥΛΙΚΑ

1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις

1 1/2 κούπα λάδι

1 κούπα ζουμί πορτοκάλι με μανταρίνι μαζί

1 κουταλιά ξύσμα πορτοκαλιού

1 κουταλιά ξύσμα μανταρινιού

1 κουταλάκι γλ. κανέλα

1 κουταλάκι γλ. γαρύφαλλο

1 κουταλάκι γλ. μοσχοκάρυδο

1 ποτήρι κρασιού κονιάκ

1/4 καρύδι τριμμένο

1 1/2 κούπα ζάχαρη

1 φακελάκι μπέκιν πάουντερ

2 κουταλιές μέλι


ΣΙΡΟΠΙ

2 φλ. ζάχαρη

1/2 κιλό μέλι

1 1/2 φλ. νερό

φλούδα πορτοκαλιού

λίγη κανέλα


ΕΚΤΕΛΕΣΗ


Βάζουμε σε μια λεκανίτσα το λάδι με την ζάχαρη και τα δουλεύουμε καλά με το χέρι μέχρι να λιώσει η ζάχαρη, στη συνέχεια ρίχνουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά ανακατεύοντας να ενωθούν κρατώντας στο τέλος τ΄ αλεύρι με το μπέκιν. Αφού δουλευτούν όλα τα υλικά μαζί και γίνει μια μαλακιά ζύμη (χωρίς να κολλάει στα χέρια), είναι έτοιμο για πλάσιμο. Ψήνουμε στους 180 βαθμούς πάνω-κάτω αντίσταση για 30 λεπτά. Όση ώρα ψήνουμε φτιάχνουμε το σιρόπι βάζοντας όλα τα υλικά μαζί σε κατσαρόλα να πάρουν μια βράση. Μόλις τα βγάλουμε απο το φούρνο τ΄ αφήνουμε λίγο να κρυώσουν και μετά τα βουτάμε στο σιρόπι για λίγο, ανάλογα πόσο μαλακά τα θέλουμε.


ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Μιλφεϊγ




 Είπα να σας γλυκάνω με ένα γλυκάκι που έφτιαξα το Σ/Κ. Το Μιλφέιγ είναι από τα αγαπημένα μου γλυκά αλλά πάντα το εύρισκα λίγο δύσκολο με αποτέλεσμα να μην το έχω φτιάξει ποτέ. Με αφορμή τη συνταγή που βρήκα στο περιοδικό  του Στέλιου Παρλιάρου  Γλυκές Ιστορίες, αποφάσισα να πειραματιστώ και ιδού το αποτέλεσμα. Απολαύσαμε ένα τραγανό και νόστιμο μιλφείγ.

Υλικά
1 κιλό φρέσκο γάλα
200 γρ. ζάχαρη
130 γρ. κορν φλάουρ
4 αυγά
ξύσμα από 1 λεμόνι
άχνη ζάχαρη για το πασπάλισμα
1 πακέτο φύλλο κρούστας
150-200 γρ. βούτυρο γάλακτος λιωμένο

Εκτέλεση
Κόβουμε τα φύλλα  στη μέση. Τα μοιράζουμε έτσι ώστε να φτιάξουμε 3 στοιβάδες. Βουτυρώνουμε ένα ένα τα φύλλα με το πινέλο και βάζουμε τις στοίβες πάνω σε λαδόκολα για να τις ψήσουμε ξεχωριστά στο φούρνο για 40 λεπτά. Πρέπει να φουσκώσουν, να ξεχωρίσουν τα φύλλα και να κάνουν ένα χρυσαφί χρώμα.


Τα βγάζουμε από το φούρνο και τα αφήνουμε να κρυώσουν. Για να φτιάξουμε τη κρέμα βάζουμε το γάλα σε μια κατσαρόλα με το ξύσμα λεμονιού. Σε ένα άλλο μπωλ ανακατεύουμε τη ζάχαρη το κορν φλάουρ και τα αυγά. Μόλις ζεσταθεί το γάλα προσθέτουμε λίγο στο μείγμα με τα αυγά και το ταράζουμε καλά. Το αδειάζουμε όλο μέσα στη κατσαρόλα και συνεχίζουμε το βράσιμο ανακατεύοντας συνεχώς μέχρι να δέσει η κρέμα. Την αδειάζουμε σε ένα μπολ και την σκεπάζουμε με μια μεμβράνη για να μην κάνει κρούστα. Μετά από λίγο την βάζουμε στο ψυγεία για 1-2 ώρες να κρυώσει. Οταν την βγάλουμε τη χτυπάμε στο μιξερ για να γίνει λεία και αφράτη.



Παίρνουμε την μια στοίβα με τα ψημένα φύλλα και απλώνουμε την μισή κρέμα με κορνέ ή με τη σπάτουλα. Τοποθετούμε από πάνω την άλλη στοιβάδα. Συνεχίζουμε με την υπόλοιπη κρέμα και τέλος την άλλη στοιβάδα φύλλων. Πασπαλίζουμε με άχνη ζάχαρη.




Καλή Επιτυχία!

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

It's the most wonderful time of the year

Το δικό μου στόλισμα , δεν μου έφτανε που στόλισα μέσα δέντρο είχα την έμπνευση να στολίσω και έξω.....
Δεν θα μπορούσα να βρώ κάτι καλύτερο απο ένα μπέντζαμιν.....
Ο καιρός δεν βοηθάει για ν΄ανάψουμε το τζάκι (λόγο καλοσύνης) , οπότε έβαλα τα φωτάκια πρός το παρόν....
Εύχομαι καλές γιορτές σε όλους με υγεία και χαρά στα σπίτια σας.

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

ΕΝΑ ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ



Πρίν ξεκινήσω τα χριστουγεννιάτικα είπα να βάλω κάτι που μου άρεσε πάρα πολύ. 'Οπως θα είδατε στην προηγούμενη ανάρτησή μου η θέα που έχω απο την βεράντα μου είναι μαγευτική, αυτό μου δίνει την δυνατότητα να βλέπω κάθε απόγευμα και απο ένα όμορφο ηλιοβασίλεμα (όταν το επιτρέπει ο καιρός βέβαια) . Και για του λόγου το αληθές ιδού .


Χθές ήταν μια φοβερή ηλιόλουστη μέρα, απο αυτές που ψάχνουμε απελπισμένα το καλοκαίρι να πάμε για ψάρεμα. Αυτή η μέρα είχε μια πολύ όμορφη κατάληξη,δείτε την συνέχεια.




Το τέλος μιας όμορφης μέρας.

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

Μια βόλτα στην Αθήνα

Λατρεύω το κέντρο της Αθήνας και αν θέλετε πιστέψτε το, όχι τόσο την Ερμού, Πανεπιστημίου, Κολωνάκι, όσο την παλιά Αθήνα, την αγορά, το εμπορικό κέντρο γύρω από την Αιόλου. Αυτό που ξεκινά από το Μοναστηράκι και καταλήγει στην Ομόνοια. Παρότι τα τελευταία χρόνια, ορισμένα σημεία του έχουν λίγο ... αγριέψει, δεν παύει ακόμη και τώρα να με μαγεύει.  Και ας μη στολίστηκε ακόμη-ελπίζω για τα Χριστούγεννα.
Ως παιδί, τακτικότατα επισκεπτόμουν το κέντρο, αφενός με τον πατέρα μου για τα ψώνια σε κρέατα, λαχανικά και ψάρια, αφετέρου με τη γιαγιά μου για τα είδη ραπτικής, πλεξίματος, κεντήματος ... μαλλιά, νήματα, κλωστές, δαντέλες, τρέσες, κουμπιά, υφάσματα.  Μετά τα ψώνια αυτά εγκαταλήφθηκαν. Το σουπερμάρκετ και τα συνοικιακά μαγαζιά καθώς και η λαϊκή κάλυψαν τα ψώνια του σπιτιού, η γιαγιά μεγάλωσε και σταμάτησε να ανανεώνει τις προμήθειές της, αφού είχε προμηθευτεί για τρεις γενιές. Σκεφτείτε ότι ακόμη και τώρα, τόσα χρόνια μετά έχω υφάσματα, κλωστές, μαλλιά και φόδρες από τότε. Έπρεπε να γίνουν τα έργα στον Ηλεκτρικό και να αναγκαστώ να κατεβαίνω στο Μοναστηράκι αντί για την Ομόνοια σε καθημερινή βάση. Αρχικά χρησιμοποιούσα το μετρό ως ανταπόκριση. Όμως για δύο στάσεις άλλαζα δύο συρμούς, Έλεοςςςςς! Είπα τότε think positive! Ετσι χρησιμοποίησα τα ποδαράκια μου. Αρχισα να ανεβαίνω την Αιόλου, την Αθηνάς, να τριγυρίζω στους παράδρομους και να ανακαλύπτω ξανά την Αθήνα. Πολλοί πεζόδρομοι που δεν υπήρχαν κάποτε αλλα τώρα ανακαλύπτω ότι κάνουν την βόλτα ανθρώπινη. Αρχισα να κοιτάω ψηλά, να βλέπω τα κτίρια, άρχισα να παρατηρώ λεπτομέρειες. Κάθε μέρα ανακάλυπτα και κάτι καινούργιο.
Ξέρατε για τις εκκλησιές και τα παρεκκλήσια κατά μήκος της Αιόλου; Υπέροχοι ναοί τόσο της Χρυσοσπηλιώτισσας όσο και της Αγίας Ειρήνης, της Αγίας Παρασκευής, της Αγίας Κυριακής, των Αγίων Θεοδώρων  (αυτός ξεφεύγει στη συμβολή Ευριπίδου-Αριστείδου). Και έχουν κόσμο. Ναι έχουν κόσμο.  Το ξέρατε πώς ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα που έχουν κτισθεί, κρύβουν στα υπόγεια τους - υπόγειες στοές θα τα χαρακτήριζα τμήματα των μακρών τειχών της Αρχαίας Αθήνας;
Λάτρεψα τα υφάσματα, αραδιασμένα σε τόπια στο δρόμο.  Αρχικά τα χάιδευα. Σιγά σιγά αποτόλμησα και άρχισα να αγοράζω. Εκεί γύρω θυμήθηκα ξανά και το πλέξιμο. Τα μαλλιά και τα νήματα με ενθουσίασαν. Ξαναανακάλυψα τα κουμπιά, χιλιάδες σχέδια, κάποια έργα τέχνης, κάποια κομψοτεχνήματα. Τις δαντέλες, απίστευτα σχέδια, καλπάζει η φαντασία! Ημιπολύτιμοι λίθοι, πέτρες και χάντρες, πούλιες και στολιδάκια για κοσμήματα και ό,τι άλλο θέλεις να φτιάξεις με τα χεράκια σου! Χερούλια πόρτας, είδη μπάνιου, αλλά και υλικά συσκευασίας, απίστευτα είδη χαρτιών  για κάθε χρήση, ακόμη και μαγαζιά γεωπόνων με σπόρους και φυτά, αλλά και μπαχαρικά και βότανα, η Ευριπίδου βρίθει από τέτοια και μοσχοβολούν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα. Μικρά χαριτωμένα και περιποιημένα καφέ και εστιατόρια ξετρυπώνουν από το πουθενά. ΄Ενας ολόκληρος κόσμος, όχι επιτηδευμένος, όχι λουστραρισμένος, όχι αποστειρωμένος, αλλά υπέροχος, με τις ανθρώπινες σχέσεις να δημιουργούνται σε κάθε γωνιά με κάθε επαγγελματία!

Δυστυχώς πολλά μαγαζιά κλείνουν! Δυστυχώς κάποια σημεία έχουν αλωθεί και κάποια άλλα γκετοποιηθεί. Άλλα αφήνονται στην εγκατάλειψη. Δεν αξίζει το κέντρο της Αθήνας αυτήν την μοίρα. Είναι κρίμα να χαθεί ο μικρόκοσμος της λαϊκής Αθήνας, της Αθήνας του παρελθόντος, της Αθήνας μας.

Πάρτε μια γεύση φωτογραφική, σας υπενθυμίζω μόνο (γι΄' αυτό και δίστασα να βάλω φωτογραφίες εμβόλιμες στο κείμενο) ότι δεν φημίζομαι για το φωτογραφικό μου ταλέντο, μόνο την ματιά μου αποτυπώνω. Όπως λέει η Δήμητρα, παρίστανα τον Ιάπωνα, με μια φωτογραφική στο χέρι και αποθανάτιζα τα πάντα. Αν συναντήσατε μια παλαβή να τριγυρνά και να φωτογραφίζει, αυτή σίγουρα θα ήμουν εγώ.






















Και μια και αναφέρομαι στο Κέντρο της Αθήνας, μια γωνιά που όλοι την ξέρουμε αλλά λίγοι γνωρίζουμε την ιστορία της,  Γαμβέττα και 28ης Οκτωβρίου (Πατησίων) γωνία. Στη γωνία αυτή, όπου και η πλακέτα, στην κατοχή υπήρξε το αρχηγείο της ναζιστικής οργάνωσης ΕΣΠΟ, που ανατινάχθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 1942 από την αντιστασιακή οργάνωση ΠΕΑΝ με αρχηγό τον Κώστα Περρίκο, αξιωματικό της Πολεμικής Αεροπορίας, ο οποίος συνελήφθη και τουκεφίστηκε το 1943 στην Καισαριανή από τους Γερμανούς.









Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...