Χθες ανέβασα στο άλλο blog μια ανάρτηση την οποία και λόγω εμπλοκής των φιλενάδων μου στο "Να λείπει το ... βύσσινο" έχει θέση και εδώ. Την αναδημοσιεύω λοιπόν ως έχει:
Λίγες μέρες πριν είχα ξεκινήσει να πλέκω λουλουδάκια με στόχο να τα ράψω στις σκουρόχρωμες μπλούζες της κόρης μου, έτσι να δώσουν λίγο χρώμα στη μουντάδα του χειμώνα.
Το αρχικό σχόλιο ήταν ότι έχουν τρύπα στη μέση, τι να κάνω έκανα μια βόλτα από το Μοναστηράκι και βρήκα ωραιότατες χανδρούλες που τοποθέτησα στη τρύπα και την καλύψαμε την "ατέλεια".
Το επόμενο σχόλιο ήταν ότι αν ραφτούν στις μπλούζες, οι μπλούζες περιορίζονται ως προς τους χρωματικούς συνδυασμούς με τα υπόλοιπα ρούχα. Εκεί μου προέκυψε και η πρακτική σκέψη του πλυσίματος και εγκαταλήφθηκε η ιδέα της μόνιμης ραφής στις μπλούζες.
Επεσε η ιδέα της καρφίτσας. Προσπάθησα αρχικά με κανονική παραμάνα, αλλά μπλιαχ! Δεν στερεωνόταν σωστά με τίποτα! Τότε προέκυψαν οι κορδέλλες για τα μαλλιά. Είχα και τις άλλες φωνές - μετέπειτα "μοντέλα καρφιτσών" - από το Να λείπει το βύσσινο, να δίνουν ιδέες και να κάνουν παρατηρήσεις, ε και τι να κάνω και εγώ! Άλλη μια βόλτα στα μαγαζιά πέριξ του Μοναστηρακίου και της Αιόλου - θα κάνω μια ξεχωριστή ανάρτηση αφιερωμένη σ' αυτήν την γωνιά της Αθήνας που πραγματικά λατρεύω - και βρέθηκα με τα κατάλληλα εξαρτήματα. Αφήστε δε που στη Λεωχάρους βρήκα και καταπληκτικές χάντρες και πέρλες (ψεύτικες βέβαια) από αυτές που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή κοσμημάτων και ορίστε τα αποτελέσματα.
12 σχόλια:
Υπέροχες έγιναν,χρειαζόμαστε λίγο χρώμα στην ζωή μας!!!!
Μα εσύ είσαι μεγάλη χρυσοχέρα!!!
Και τι χαρούμενα χρώματα!
Πολλά μπράβο!
Πω πω!!! Πολύ όμορφα Σοφία μου!
Μπράβο σου. Τυχερή η κορούλα σου.Δεν τα δείχνω στη δική μου, για να μην της μπουν ιδέες και θέλει χαχαχα. Όχι τίποτα άλλο, αλλά παρόλο που θαυμάζω ότιδήποτε πλεκτό, δεν ξέρω να πλέκω, γιατί δεν είχα ποτέ τη διάθεση να μάθω, βαριόμουνα.
Καλό βράδυ να έχεις!!!
Σοφακι μου δεν ηξερα οτι κανεις και τετοιου ειδους δουλεια..μπραβο πανεμορφα ειναι..Μη μου πεις οτι στην Αθηνα πηγες και στην πολυκλειτου?
Τις ξερω ολες τις τρυπες εκει πανω,δινουν και χονδρικη και λιανικη..Στην πολυκλειτου (οδος)δουλευα 10 χρονια.
Καλο σου βραδυ φιλακια πολλα!!!
Manousina, το χρώμα ανεβάζει την ψυχολογία. Έχω παρατηρήσει τον τελευταίο καιρό ότι με ελκύουν τα έντονα φωτεινά χρώματα. Άραγε γιατί!!!!!
Ελενάκι μου σε ευχαριστώ πολύ! Ως προς το χρυσοχέρα όμως, δέχομαι ευχαρίστως το κοπλιμέντο, αλλά έχεις ακούσει την παροιμία όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει; Στην περίπτωσή μου είναι όποιος δεν θέλει να κάνει δουλειές στο σπίτι, δέκα άλλα πράγματα βρίσκει να κάνει. Αυτό ισχύει.
Ευχαριστώ πολύ Ροδούλα μου για τα καλά σου λόγια. Όσο για την κορούλα σου, περισσεύουν καλή μου σε εμένα. Ας διαλέξει όποιο θέλει και της το στέλνω με αγάπη.
Γωγούλα μου, περνώ και από Πολυκλείτου πολύ συχνά. Τις τρύπες όμως θέλω να μου τις υποδείξεις. φιλιά πολλά!
Καλό Σ/Κ σε όλα τα κορίτσια!!!
Γλυκιά μου Σοφία, με συγκίνησες με την όλο αγάπη γενναιοδωρία σου! Σε ετχαριστώ πάρα πολύ. Πραγματικά όμως αγαπημένη μου Σοφία δε χρειάζεται να μπαίνεις σε τέτοιο κόπο. Η σκέψη σου όμως πραγματικά με συγκίνησε.
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ σου εύχομαι
Σοφία καλώς σε βρήκα!! Πολύ όμορφα τα τριανταφυλάκια σου!! Το ίδιο πρόβλημα είχα και εγώ με την στερέωση. Βρήκα κόλπο να ράβω από πίσω ένα κομμάτι τσόχας και ράβω την παραμάνα πάνω αλλά λίγο πιο ψηλά όχι στο κέντρο. Μπράβο όμως και για τα χρώματα, να φτιάξει λίγο η μουντή καθημερινότητά μας!!
Μάνια καλημέρα και καλώς όρισες! Πολύ ωραία η ιδέα της τσόχας. Οι παραμάνες που πήρα είναι αυτές που χρησιμοποιούνται ως βάσεις για καρφίτσες και έχουν στρογγυλή βάση. Η τσόχα που λες θα κολλήσει καλύτερα πάνω στη βάση. Ευχαριστώ Μάνια θα το δοκιμάσω και θα σου πω αποτέλεσμα, περνώντας μια βόλτα από το δικό σου blog!
Πολύ όμορφα τα λουλουδάκια και έξυπνη ιδέα. Μπράβο! Λατρεύω τις χειροτεχνίες αλλά το βελονάκι μου φαίνεται δύσκολο, δεν είναι;
Καλά κάνεις που σου αρέσουν τα φωτεινά χρώματα, πράγματι αλλάζεις διάθεση με το τίποτα. Στους καιρούς που ζούμε να επιδιώκουμε μικρά ευχάριστα και θετικά πράγματα.
Φιλιά, καλό Σ/Κ.
Δημοσίευση σχολίου