Γαύρος τηγανητός συνοδευμένος με άγρια χόρτα σαλάτα

Ένα από τα πολύ αγαπημένα φαγητά της οικογένειας είναι ο τηγανητός γαύρος. Ο γαύρος γενικότερα θα μου πείτε αφού τον μαγειρεύουμε με όλους τους δυνατούς τρόπους, αλλά ο τηγανητός είναι το κάτι άλλο ιδιαίτερα όταν το ψάρι είναι ήδη μεγαλούτσικο και γίνεται αφράτο στο τηγάνισμα. Από την άλλη τα χόρτα είναι επίσης η αδυναμία μας. Ειδικά τα άγρια χόρτα του βουνού. Ζωχοί, ραδίκια, βρούβες, .... Μικρή όταν ήμουν, όλες οι εκδρομές στην ύπαιθρο έκλειναν με μάζεμα χόρτων. Θυμάμαι, παίρναμε τη σακούλα στο χέρι και ένα μαχαιράκι και μπορούσαμε να "ξεπαστρέψουμε" πλαγιές ολόκληρες από τα χόρτα. Για μας τα παιδιά ήταν ατέλειωτο παιχνίδι. Βέβαια οι σακούλες οι δικές μας, όταν μαζεύαμε και εμείς χόρτα μόνο για κατσίκια και γαϊδούρια προορίζονταν (ήτοι κάλαθο των αχρήστων) γιατί εμείς δεν κόβαμε αλλά ξεριζώναμε ό,τι έφερνε σε χόρτο και είχε την ατυχία να βρεθεί μπροστά μας.
Δυστυχώς δεν έχω ξαναπάει ποτέ για χόρτα από τότε και "ξέχασα", όπως ξεχνάμε πολλά πράγματα...  Η αγάπη για τα χόρτα ως φαγητό  όμως δεν έφυγε, τουναντίον πέρασε και στα παιδιά. Αγοράζοντας τα πλέον από τη λαϊκή, τουλάχιστον μία με δύο φορές την εβδομάδα τα χόρτα έχουν την τιμητική τους στο σπίτι.

Τώρα θα μου πείτε τι στην ευχή θα γράψω για να περιγράψω αυτό το φαγητό, τη στιγμή που τόσο το καθάρισμα όσο και το τηγάνισμα του ψαριού, αλλά και το καθάρισμα και το βράσιμο των χόρτων θεωρούνται αυτονόητα, όχι ότι είναι.  Όχι τίποτε άλλο αλλά ειδικά το καθάρισμα του ψαριού είναι λίγο ....βρώμικη δουλειά, απασχολεί και τα δύο χέρια και δεν άντεχα να φωτογραφίζω ταυτόχρονα, θα λέρωνα και όλο τον κόσμο, αυτό που το πάτε;

Υλικά

α. Για τον τηγανητό γαύρο
1 κιλό γαύρο
αλεύρι για το τηγάνισμα
λάδι για τηγάνισμα

 β. για τα χόρτα σαλάτα
1 κιλό χόρτα
λίγο αλάτι
1 κ.γ. σόδα
΄
Α. Καθαρίζουμε το γαύρο, κόβοντας το κεφάλι και τραβώντας το, μαζί έτσι φεύγουν και τα εντόσθια. Ξεπλένουμε καλά τα ψαράκια και τα τοποθετούμε σε πιατέλα και αλατίζουμε. Σε ένα βαθύ πιάτο τοποθετούμε αλεύρι. Αλευρώνουμε είτε ένα-ένα τα γαυράκια είτε πιάνοντας τρία τρία  μαζί από τις ουρές και αλευρώνοντας κολλούν οι ουρές μεταξύ τους και γίνονται τριάδες ψαριών. Τηγανίζουμε σε καυτό λάδι και από τις δύο μεριές. Τοποθετούμε τα τηγανισμένα ψάρια σε πιατέλα καλυμμένη με απορροφητικό χαρτί προκειμένου να φύγουν τα πολλά λάδια από το τηγάνισμα και εν συνεχεία σερβίρουμε με αρκετό λεμονάκι. Του πάει πολύ.

Β. Κόβουμε το κοτσανάκι της ρίζας και καθαρίζουμε από τα χόρτα όσα φύλλα φαίνονται μαραμένα ή κίτρινα, όπως και τυχόν αγριόχορτα που καταλάθος μαζεύτηκαν (π.χ. γρασίδι). Εγώ για να τα πλύνω χρησιμοποιώ μια λεκάνη και ένα τρυπητό. Γεμίζω τη λεκάνη νερό, βάζω τα χόρτα μέσα και τα πλένω (πώς μουλιάζουμε τα ρούχα, κάτι τέτοιο). Στη συνέχεια τα περνώ λίγα λίγα από τρεχούμενο νερό της βρύσης και τα βάζω στο τρυπητό. Ακολουθώ τη διαδικασία αυτή 3-4 φορές μέχρι το νερό της λεκάνης να βγαίνει καθαρό. (Με τα νερά της λεκάνης ποτίζω τις γλάστρες μου, έτσι δεν σπαταλώ νερό και δεν πετάω τις βιταμίνες και άλλα ιχνοστοιχεία που ξεπλένονται από τα χόρτα, κάνουν καλό στα φυτά μας) .

Γεμίζω μέχρι τη μέση μια μεγάλη κατσαρόλα με νερό και τη βάζω στο μάτι. Μόλις βράσει (να κοχλάζει) το νερό , ρίχνω λίγο αλάτι και τη σόδα (διατηρεί το χρώμα των χόρτων ζωντανό πράσινο) και βάζω μέσα τα χόρτα λίγα λίγα.  Μισοκλείνω το καπάκι και αφήνω να βράσουν για 45 λεπτά περίπου. Όταν τα κοτσανάκια κόβονται με το πηρούνι εύκολα σημαίνει ότι τα χόρτα έχουν ψηθεί.
Σερβίρουμε με λάδι και λεμόνι.
Καλή όρεξη!