Μοσχαράκι κατσαρόλας με μανιτάρια και ελιές

Πώς τα καταφέρνω και πολλές φορές  ξεμένω από χρόνο και πρέπει να μαγειρέψω γρήγορα, ακόμη και την Κυριακή! Γι' αυτό και χρησιμοποιώ τακτικότατα χύτρα ταχύτητας, ενώ η αδυναμία μου είναι το αργό ψήσιμο σε γάστρα στο φούρνο, ή σε μαντεμένια κατσαρόλα σε χαμηλή φωτιά στο μάτι. Τη συνταγή αυτήν την έφτιαξα χθές στη χύτρα ταχύτητας και μου βγήκε καλή.

Υλικά

1 κιλό μοσχάρι σπάλα κομμένο από τον χασάπη σε μερίδες
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
200 γρ. μανιτάρια φρέσκα κομμένα στα τέσσερα
1-2 μανιτάρια ψιλοκομμένα
10-15 ελιές καλαμών, χωρίς το κουκούτσι και ψιλοκομμένες
1 ποτήρι λευκό κρασί (το προτιμώ προσωπικά από το κόκκινο)
1 ποτήρι κρασιού ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι
 1 κουταλιά σούπας italian seasoning*
1 κ.γ. μοσχοκάρυδο
1 κουταλιά σούπας νισεστέ

Προετοιμασία

Αλατοπιπερώνουμε το κρέας και το πασπαλίζουμε με italian seasoning*.  Πασπαλίζουμε τα μανιτάρια με μοσχοκάρυδο. Ζεσταίνουμε το λάδι στη χύτρα και σωτάρουμε το κρεμμύδι, το σκόρδο και τα ψιλοκομμένα μανιτάρια.

 Προσθέτουμε το κρέας και μόλις πάρει χρώμα  προσθέτουμε τα μανιτάρια και τις ελιές. Σβήνουμε με το κρασί.

Προσθέτουμε 1 ποτήρι νερό και αν χρειάζεται λίγο ακόμη αλάτι και πιπέρι (ανάλογα με το τι μας αρέσει), κλείνουμε τη χύτρα και αφήνουμε να ψηθεί για 30 λεπτά μετά το σφύριγμά της και αφού έχουμε χαμηλώσει τη φωτιά στο 3 (από 9).

Μόλις ανοίξουμε τη χύτρα αφαιρούμε με την κουτάλα περίπου 1 ποτήρι από τη σάλτσα σε ένα μπωλ, προσθέτουμε λίγο νερό και ανακατεύουμε το νισεστέ.

 Ρίχνουμε το μίγμα στην κατσαρόλα και αφήνουμε να πάρει μια δυο βράσεις σε χαμηλή φωτιά μέχρι να πήξει η σάλτσα.
Σερβίρουμε πάνω σε μακαρόνια (εγώ χρησιμοποίησα φετουτσίνι)** περιχυμένα με φρέσκο βούτυρο .

*Italian Seasoning=μίγμα μυρωδικών
Ρίχνουμε στο multi  3 κουταλιές σούπας αποξηραμένο βασιλικό, 3 κουταλιές σούπας ρίγανη, 3 κουταλιές σούπα αποξηραμένο μαϊντανό, 1 κουταλιά σούπας αποξηραμένο δυόσμο, 1 κουταλιά σούπας σκόνη σκόρδου, 1 κουταλάκι του γλυκού σκόνη κρεμμυδιού, 1 κουταλάκι του γλυκού αποξηραμένο θυμάρι, 1 κουταλάκι του γλυκού αποξηραμένο δεδρολίβανο, 1/2 κουταλάκι του γλυκού μαύρο πιπέρι, 1/2 κουταλάκι του γλυκού μπούκοβο και τα ανακατεύουμε για λίγα δευτερόλεπτα. Το αποθηκεύουμε σε αεροστεγές δοχείο.

** Το μακαρόνι της φωτογραφίας είναι σπαγγέτι Νο10 αναμεμειγμένο με λιγκουίνι

Σπανακοπρασσόπιττα

Μια πίττα που πιστεύω ότι έχει την τιμητική της σε κάθε ελληνικό σπίτι τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα. Συνταγές υπάρχουν πολλές, όπως και πολλές παραλλαγές. Αυτή εδώ  είναι αυτή που εγώ φτιάχνω και τιμούν ιδιαιτέρως τα παιδιά μου. Η Θεανώ φτιάχνει επίσης καταπληκτική σπανακόπιττα και ανοίγει υπέροχο φύλλο και την προσκαλώ να γράψει τη συνταγή της.





Υλικά

Για  το φύλλο
5 φλιτζάνια αλεύρι
100 ml ελαιόλαδο
1 κ.γ. σόδα
1 κ.σ. ξύδι 
1 κ.γ. αλάτι
1 κ.γ. γλυκάνισο
νερό όσο πάρει (περίπου 350-400 ml)

Για τη γέμιση
1 κιλό σπανάκι
1 κιλό πράσσα
1/2 κιλό κρεμμυδάκια φρέσκα
1 ματσάκι μυρώνια
1 ματσάκι άνηθο
1 φλιτζάνι λάδι
250 γρ. τυρί φέτα τριμμένο

Προετοιμασία

Αν και τη ζύμη για το φύλλο τη φτιάχνω σχεδόν πάντα στον αρτοπαρασκευαστή (στα 45 λεπτά διάρκειας του προγράμματος ετοιμάζω τη γέμιση), οι οδηγίες για τη ζύμη έχουν ως εξής: Σε μια λεκανίτσα ανακατεύουμε το αλεύρι με τη σόδα, το αλάτι, το γλυκάνισο. Προσθέτουμε το λάδι και τρίβουμε το αλεύρι με το λάδι. Προσθέτουμε λίγο λίγο το νερό και ζυμώνουμε μέχρι η ζύμη να γίνει μαλακή και ελαστική και να κολλά ελάχιστα στα δάχτυλα. Χωρίζουμε τη ζύμη σε 4 μπαλλάκια και την αφήνουμε να ξεκουραστεί σκεπασμένη με πετσέτα για μισή ώρα.
Πλένουμε το σπανάκι καλά και αφού το στραγγίσουμε, το ψιλοκόβουμε. Ψιλοκόβουμε τα κρεμμυδάκια και το άσπρο μέρος των πράσσων. Ψιλοκόβουμε τον άνηθο και τα μυρώνια.

Σε ένα βαθύ τηγάνι ή μια ρηχή κατσαρόλα (εμείς την αποκαλούμε πλακερό) βάζουμε το λάδι και μόλις ζεσταθεί καλά προσθέτουμε τα κρεμμυδάκια και τα πράσσα. Μόλις μαραθούν, προσθέτουμε το σπανάκι λίγο λίγο. Στη συνέχεια, και μόλις απορροφηθούν τα υγρά, προσθέτουμε τον άνηθο και τα μυρώνια και το τριμμένο τυρί και αποσύρουμε από τη φωτιά.

Παίρνουμε το ένα μπαλλάκι ζύμης και σε αλευρωμένο πάγκο ανοίγουμε φύλλο λίγο μεγαλύτερο από τις διαστάσεις του ταψιού.

Το τοποθετούμε στο λαδωμένο ταψί και αλείφουμε με το λάδι στην επιφάνειά του. Με την ίδια διαδικασία ανοίγουμε και το δεύτερο φύλλο και το πάνω από το πρώτο στο ταψί. Αδειάζουμε τη γέμιση μέσα και την καλύπτουμε στα άκρα της με τις προεξέχουσες άκρες των φύλλων, τις οποίες και λαδώνουμε με το πινέλλο.

Ανοίγουμε και τα άλλα δύο φύλλα και σκεπάζουμε την πίττα. Με το μαχαίρι χαράσσουμε σε κομμάτια την σπανακόπιττα, αλείφουμε με λίγο λάδι την επιφάνεια

και ψήνουμε σε προθερμασμένο στους 180 β.  φούρνο για περίπου μία ώρα.

Ποδαρικό με ΤΣΙΚΝΑ!!!

Σας καλησπερίζω και εγώ μετά βροχής και τσίκνας, σήμερα Τσικνοπέμπτη του 2011।
Ας αναφερθούμε όμως στο τι είναι η Τσικνοπέμπτη.
Οι τρεις εβδομάδες πριν την αρχή της Σαρακοστής ονομάζονται Προφωνή, Κρεατινή και Τυροφάγου।
Στο μέσο της Κρεατινής εβδομάδας βρίσκεται η Τσικνοπέμπτη, κατά την οποία παραδοσιακά καταναλώνεται μεγάλη ποσότητα κρέατος, ώστε να προετοιμαστούμε για την νηστεία της Σαρακοστής। Για την ορθόδοξη παράδοση οι νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής είναι σημαντικές, όποτε η Πέμπτη θεωρούνταν η καταλληλότερη μέρα για γαστρονομικές ατασθαλείες॥
Η λέξη Τσικνοπέμπτη προέρχεται από την λέξη "τσίκνα"- μυρωδιά του ψημένου καμμένου κρέατος- και Πέμπτη, μέρα που είναι 11 ημέρες πριν την Καθαρά Δευτέρα। Είναι ημέρα προετοιμασίας για τους Ορθόδοξους Χριστιανούς, καθώς η σαρανταήμερα νηστεία πριν το Πάσχα πλησιάζει। Την ημέρα αυτή επιβάλλεται από το έθιμο το ψήσιμο κρέατος στα κάρβουνα!!!
Ελπίζω σήμερα να χαρείτε την ημέρα με καλό φαγητό, πολύ μουσική και καλή παρέα।

Πηγές: Βικιπαδεία

Τυροπιττάκια χωρίς φύλλο

Άλλη μια συνταγή της γιαγιάς Χρυσάνθης:

Υλικά
1 φλυτζάνι βούτυρο ή βιτάμ
3 φλυτζάνια αλεύρι
1/2 φλυτζάνι κεφαλοτύρι τριμμένο
1 αυγό
1 κουταλάκι αλάτι
1 κουταλάκι baking powder

Προετοιμασία
Ανακατεύουμε το αλάτι και το baking powder . Το βάζουμε σε λεκανίτσα με το αλεύρι, ρίχνουμε το τυρί, το βούτυρο και τον κρόκο αυγού. Τα ανακατεύουμε για να ενωθούν και ζυμώνουμε. Κατά τη διάρκεια του ζυμώματος προσθέτουμε λίγο γάλα προκειμένου να γίνει μαλακή η ζύμη.
Ανοίγουμε τη ζύμη σε φύλλο πάχους μισού δαχτύλου και κόβουμε με φορμάκια. Τα βάζουμε σε αβουτύρωτο ταψί αλείφοντας τα με το ασπράδι του αυγού και λίγο νερό.
Ψήνονται σε μέτριο φούρνο επί 30 περίπου λεπτά.

Κοκό

Από τις συνταγές της γιαγιάς Χρυσάνθης:

Υλικά

1/2 κιλό καρύδα
1/2 κιλό ζάχαρη άχνη
5 μεγάλα αυγά ή 6 μικρά
4 κουταλιές σούπας αλεύρι

Προετοιμασία

Αναμιγνύουμε όλα τα υλικά και τα πλάθουμε σε κεφτεδάκια. Τα βάζουμε σε λαδόχαρτο και τα ψήνουμε σε μέτρια προθερμασμένο φούρνο λίγο μέχρι να ροδίσουν.

Πατατοκεφτέδες της Χρυσάνθης

Η γιαγιά μου η Χρυσάνθη, εκτός από πολυαγαπημένη μου, στήριγμά μου και μέντορας μου, ήταν Πολίτισσα και πολύ καλή μαγείρισσα. Οι συνταγές της όμως ήταν στο μυαλό της και πάντα είχε μια ιστορία για αυτά που έφτιαχνε. Πάντα μου προκαλούσε έκπληξη πώς θυμόταν υλικά, αναλογίες, θερμοκρασίες  και χρόνους μαγειρέματος, χωρίς να τα βλέπει πουθενά γραμμένα.  Όταν δε τη ρωτούσες να δώσει πιο σαφείς οδηγίες, συνήθεις απαντήσεις ήταν "θα το δεις", "όσο πάρει", "όσο σηκώσει", "με το μάτι, παιδί μου, με το μάτι", "δοκίμασέ το και θα δεις αν θέλει κι άλλο", "απ' το χρώμα του παιδί μου". Ως παιδί εκστασιαζόμουν και σκεφτόμουν ότι ποτέ δεν θα καταφέρω να μαγειρέψω. Που να απομνημονεύσω τόσες συνταγές και πώς να αποκτήσω κριτήριο πότε κάτι θα είναι καλό, τουλάχιστον όσο καλό το παρουσίαζε η γιαγιά μου. Με τα χρόνια και την εξάσκηση, δεν ξέρω αν την "έφτασα", όμως η μαγεία της κουζίνας με συνεπήρε και τουλάχιστον, αν μη τι άλλο καταλαβαίνω πια τι εννοούσε με όλες αυτές τις σιβυλλικές απαντήσεις της. Όπως καταλαβαίνετε, ελάχιστες συνταγές της καταγράφηκαν σε σκόρπια βιβλιαράκια.

Ένα τέτοιο βιβλιαράκι βρήκα ψάχνοντας τα πράγματά της σήμερα, και σας παρουσιάζω μια αγαπημένη και πολύ πετυχημένη συνταγή της για πατατοκεφτέδες, που η ίδια έβγαζε στα "τραπέζια"  της. Την αντιγράφω όπως ακριβώς την είχε γράψει χωρίς καμιά "επιμέλεια" εκ μέρους μου.

"Βράζουμε και περνούμε από μηχανή πουρέ 11/2 κιλό πατάτες . Βάζουμε τον πουρέ σε λεκάνη ή κατσαρόλα και προσθέτουμε 2 αυγά ολόκληρα, μια χούφτα τυρί τριμμένο όχι αλμυρό, 2-3 κουταλιές της σούπας αλεύρι, αλάτι ανάλογο, πιπέρι, το δουλεύουμε καλά με μια ξύλινη κουτάλα να αναμιχθούν, κόπτομε και πλάθουμε όπως τους κεφτέδες, αλλά λίγο μεγαλύτερους.
Και επειδή η μάζα είναι λίγο μαλακή, δεν πλάθονται όπως οι κεφτέδες, γι' αυτό αλευρώνουμε περισσότερο το πλαστήρι και αντί να τους παίρνουμε στα χέρια, τους περιστρέφουμε στην παλάμη ή επάνω στο πλαστήρι και αφού αλλάξουν σχήμα, τους πιέζουμε ελαφρά με τη λάμα του μαχαιριού ώσπου να πάρουν το σχήμα των κεφτέδων. Τους τηγανίζουμε στο τηγάνι με βούτυρο, προσέχοντας να λαμβάνουν ένα χρυσόξανθο χρώμα και να μη τους τρυπούμε με το πηρούνι κατά το γύρισμα, διότι τότε δεν φουσκώνουν. Στην εποχή που οι πατάτες είναι πολύ στεγνές, πρέπει να προσθέσουμε ένα αυγό επιπλέον και 1-2 κουταλιές επίσης αλεύρι. Τούτο για να μη σκάζουν στο τηγάνισμα και να παραμένουν στο σχήμα τους. Πρέπει να πλάθονται αφού κρώσει η μάζα, ώστε να σφίξει αρκετά."

Λάχανο Σαλάτα αλά ... Κινεζικά!

Μια παραλλαγη λαχανοσαλάτας προς το κινεζικό με προσθήκη ... ελληνικού ξυδιού για κάθε φορά που βαριέστε να τρώτε μια από τα ίδια!!!

Υλικά

1/2 λάχανο λευκό ψιλοκομμένο
1 πράσινη πιπεριά, κομμένη σε λεπτές φέτες
1 κόκκινη πιπεριά, κομμένη σε λεπτές φέτες
2 κ.σ. ελαιόλαδο
1 κ.γ. αλάτι
1 κ.γ. ξύδι μπαλσάμικο

Προετοιμασία

Βάζουμε το λάδι σε ένα γουόκ και ζεσταίνουμε μέχρι να κάψει, Προσθέτουμε το λάχανο και τις πιπεριές και τα σωτάρουμε για 1,5-2 λεπτά. Αδειάζουμε σε σαλατιέρα, προσθέτουμε το αλάτι και το ξύδι, ανακατεύουμε και σερβίρουμε τη σαλάτα, ζεστή ή κρύα.

Onion Dip

Η κουμπάρα μου, που σημειωτέον είναι Ελληνοαμερικανίδα, πριν από πολλά πολλά χρόνια μου είχε δώσει, επί τη ευκαιρία ενός παιδικού πάρτυ, μια υπέροχη και γρήγορη συνταγή dip για να συνοδεύσει πατατάκια. Το dip αυτό το λατρεύουν όχι μόνο τα παιδιά αλλά και μεγάλοι. Στις δε συνταγές της κουμπάρας μου θα επανέλθω και άλλη φορά.

Υλικά
500 γρ. γιαούρτι σακούλας στραγγιστό
1 φακελάκι κρεμμυδόσουπα Knorr

Προετοιμασία
Ανακατεύουμε σε ένα μπώλ το γιαούρτι με την ξερή κρεμμυδόσουπα μέχρι να γίνουν ομοιόμορφο μίγμα. Τοποθετούμε για μισή ώρα στο ψυγείο και σερβίρουμε. 

Σνίτσελ πανέ

Προσθήκη λεζάντας

Μια και έδωσα τη συνταγή για τα μανιτάρια α λα κρεμ, δεν μπορώ να μην δώσω και για το σνίτσελ, αφού θα έχει την τιμητική του αύριο στο τραπέζι μας.

Υλικά
4 σνίτσελ χοιρινά, καλά χτυπημένα
1 φλυτζάνι αλεύρι
2 αυγά
2 κουταλιές σούπας κρέμα γάλακτος
1 φλυτζάνι φρυγανιά κοπανισμένη (και στο multi μια χαρά γίνεται)
αλάτι
πιπέρι
λάδι για τηγάνισμα

Προετοιμασία
Χαράσσουμε με ένα μαχαίρι τις άκρες των σνίτσελ. Τα αλατοπιπερώνουμε.
Σε ένα πιάτο βαθύ βάζουμε το αλεύρι, σε ένα δεύτερο χτυπάμε ολόκληρα τα δύο αυγά με την κρέμα γάλακτος και σε ένα τρίτο την κοπανισμένη φρυγανιά.
Βάζουμε σε τηγάνι το λάδι και το αφήνουμε να κάψει.
Παίρνουμε ένα σνίτσελ, το αλευρώνουμε, το βουτάμε στο αυγό και το καλύπτουμε μετά με φρυγανιά.
Το τηγανίζουμε στο καυτό λάδι, και από τις δυο μεριές μέχρι η κρούστα να πάρει ένα χρυσό χρώμα (4-5 λεπτά από κάθε πλευρά).

Συνεχίζουμε το ίδιο και με τα υπόλοιπα.

Σερβίρουμε με μανιτάρια α λά κρεμ, ρύζι ή πατάτες τηγανητές ή πουρέ.

ΥΣ Στις φωτογραφίες το σνίτσελ είναι μοσχαρίσιο, παραλείφτηκε το στάδιο του "αλευρώματος" και δεν μπήκε κρέμα γάλακτος στο αυγό.

Μανιτάρια α λα κρεμ

Σάββατο αύριο και σειρά μου για το μαγείρεμα. Ένα φαγητό που αρέσει και είναι και αρκετά εύκολο είναι  σνίτσελ πανέ με μανιτάρια αλά κρεμ συνοδευμένο από ρύζι μπασμάτι. Η δική μου απλή συνταγή για τα μανιτάρια αλά κρεμ έχει ως εξής:

Υλικά
1/2 κιλό μανιτάρια φρέσκα κομμένα σε φέτες
1 σκελίδα σκόρδο, ψιλοκομμένη
2 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
1 ποτηράκι κρασί (κατά προτίμηση λευκό)
1 ποτηράκι νερό
1 κουταλιά σούπας νισεστέ
200 ml κρέμα γάλακτος
αλάτι
μια πρέζα μοσχοκάρυδο

Προετοιμασία
Σε μια μικρή κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και σωτάρουμε τα μανιτάρια μαζί με το σκόρδο. Σβήνουμε με το κρασί. Μόλις απορροφηθεί το κρασί ρίχνουμε το αλάτι και το μοσχοκάρυδο, χαμηλώνουμε τη φωτιά και προσθέτουμε διαλυμένο το νισεστέ στο νερό. Αφήνουμε να πάρει μια βράση ανακατεύοντας συνέχεια μέχρι να πήξει και προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος συνεχίζοντας το ανακάτεμα. Κατεβάζουμε από τη φωτιά και σερβίρουμε.

Καρυδόπιτα Λευκή της Σόφης

Αυτό το γλυκό το φτιάχνει η μητέρα μου και της γίνεται πάντα υπέροχο. Ταιριάζει πάρα πολύ με την ιδιοσυγκρασία της. Είναι ένας ευγενικός, γλυκός και ευαίσθητος άνθρωπος. Γεννημένη σε αγροτική οικογένεια, από νωρίς έδειξε την αποστροφή της προς αυτές τις ασχολίες. Έτσι από πολύ μικρή επιδόθηκε στις δουλειές που είχαν σχέση με το νοικοκυριό. Γρήγορα έγινε η βασίλισσα του σπιτιού, όπως την αποκαλούσαν τα μεγαλύτερα αδέρφια της. Έμαθε να περιποιείται, να φιλοξενεί και να προσφέρει συνεχώς στους άλλους. Σε αυτό το γλυκό βάζει όλο της το μεράκι και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό.

Υλικά
8 αυγά
1 βιτάμ
2 ποτήρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 ποτήρι σιμιγδάλι ψιλό
3 ποτήρια καρύδα
1 ποτήρι ζάχαρη
1 ποτήρι γάλα
2 βανίλιες
3 κουταλάκια του γλυκού μπέκιν πάουντερ

Για το σιρόπι
½ κιλό ζάχαρη
5 ποτήρια νερό
Φλούδα λεμονιού

Εκτέλεση
Δουλεύουμε το βούτυρο με τη ζάχαρη και τους κρόκους των αυγών. Όταν το μίγμα αφρατέψει, προσθέτουμε τα υπόλοιπα υλικά. Χτυπάμε τα ασπράδια μαρέγκα σφιχτή και τα ενώνουμε όλα μαζί ανακατεύοντας με κουτάλα. Αδειάζουμε σε βουτυρωμένο ταψί και το ψήνουμε στους 180 βαθμούς, περίπου για 45 λεπτά, αφού θα έχει ροδίσει όλη η επιφάνειά του. Το περιχύνουμε με το σιρόπι που έχουμε ήδη βράσει για 10 λεπτά (πρέπει το ένα να είναι κρύο και το άλλο ζεστό).
Καλή Επιτυχία!

Φαντάζομαι ότι τα παλιά καλοριφέρ είναι γνώριμη εικόνα σε πολλούς από εμάς. Αν το έχετε άδειο, κόντρα στα πληθωρικά φορτωμένα καλοριφέρ των παιδικών μας χρόνων, με φωτογραφίες της οικογένειας τρεις γενιές πίσω και εικόνες των μισών αγίων του εορτολογίου, ξεπεράστε το. Μπορείτε να βάλετε πάνω φαναράκια (καλό είναι να αποφύγετε το αλουμινόχαρτο – αν θέλετε βάλτε μόνο κάτω από την επιφάνεια των φαναριών στο μέγεθος της βάσης τους – όπως και τα σεμεδάκια της μαμάς, η οποία στην περίπτωση μου έχει φροντίσει να έχω πλούσια η συλλογή), και να επιλέξετε ρεσό με άρωμα κανέλλας ή/και μήλου για το χειμώνα, που θα ελευθερωθούν με την βοήθεια του καλοριφέρ σε όλο το χώρο. Η μπορείτε εναλλακτικά να τα ανάβετε και να γεμίσετε το σπίτι με φως και ζεστασιά.

Φωτό: http://www.valentine.gr/christmas_garden_gr.php

DON’ T WASTE YOUR TIME

Αν θέλετε να έχετε επαφή με την ώρα πάντα και παντού, το ρολόι τοίχου είναι μια καλή λύση. Μη φοβηθείτε το μέγεθος. Μπορείτε να είστε γενναιόδωροι με τον εαυτό σας επιλέγοντας ένα μεγάλο ρολόι που να θυμίζει αυτά που στόλισαν κάποτε τις αίθουσες αναμονής στους σταθμούς των τρένων. Αν τώρα είστε time – freak σαν εμένα δεν χρειάζεται να περιοριστείτε σε ένα ρολόι αλλά μπορείτε επιλέξετε πολλά και σε διαφορετικά μεγέθη. Και επειδή πάντα ο χρόνος είναι σχετικό μέγεθος, ρυθμίστε τα μικρότερα ρολόγια σε ώρα μιας μεγάλης πρωτεύουσας που αγαπάτε. Βάλτε το προσωπικό σας γούστο στην επιλογή του ρολογιού. Αν το στυλ σας είναι πιο κλασσικό σας το δικό μου, νομίζω ότι ρετρό ρολόγια σαν αυτά της φωτογραφίας σας ταιριάζουν καλύτερα. Αν τώρα το στυλ σας είναι πιο μοντέρνο, υπάρχουν αντίστοιχες επιλογές που ταιριάζουν στο γούστο σας. Θα βρείτε στο εμπόριο πολλές επιλογές και σε οικονομικές τιμές.

ΑΠΟ ΤΗ ΡΩΣΙΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ

Έχετε πάει στη Ρωσία;;; Αγία Πετρούπολη, Μόσχα; Εγώ πάντως όχι. Και πιστέψτε με θα το ήθελα πολύ. Θες κάτι η ιστορία, η ίδια θρησκεία… δεν ξέρω. Εκτός από τα αξιοθέατα και τα τοπία πάντως την ρώσικη κουζίνα είχα την ευκαιρία να την απολαύσω στο «ρώσικο εστιατόριο» όπως μου το σύστησαν οι φίλοι μου. Λες και δεν υπάρχουν άλλα ρώσικα εστιατόρια στην Αθήνα αλλά πιστέψτε με αυτό είχε κάτι το ιδιαίτερο. Πραγματικά μόλις καθίσαμε δεν μου έδωσε την εντύπωση εστιατορίου αλλά αμέσως έδρασαν οι αισθήσεις της όσφρησης και ευθύς αμέσως της γεύσης. Ένα φαινομενικά άχρωμο και κρύο μέρος (σα το κλίμα της Ρωσίας) αμέσως ζέστανε και μάλιστα έντονα. Σαν το καπηλειό στο «Fiddler on the roof» όταν ο Topol (ως πρωταγωνιστής) ανακοίνωνε τον γάμο της κόρης του στους συγχωριανούς του. Μόνο καπηλειό δεν ήταν το μέρος… περισσότερο αποθήκη ή στάνη αλλά λίγο η καλή παρέα λίγο το φαί και φυσικά η άφθονη μπύρα (εδώ στην Αθήνα… επειδή στην εν λόγω σκηνή έρεε αθρόα η βότκα). Δαγκώνοντας το πρώτο πυροσκάκι με κιμά η τυρί θα τηλεμεταφερθείτε στο προαναφερθέν καπηλειό. Φυσικά θα επακολουθήσει πανδαιμόνιο με τα πεντανόστιμα κρεατικά όπως το σασλίκ και άλλα, που συνοδεύονται άριστα με την κλασσική πατατοσαλάτα και ανυπερθέτως την Ρώσικη (copyright) σαλάτα καθώς και άλλες φανταστικές αλοιφές όπως με μελιτζάνα, με κόκκινα φασόλια κλπ.
Extras: Σταθερή εισροή μπύρας όχι ότι και ότι. Baltica Νο …; προφανώς ότι τραβάει η όρεξή σας… νομίζω από το 1 έως το 7 σκουραίνουν… ή ανοίγουν… δε θυμάμαι. Επίσης copyright προϊόν.

Φώτο : http://rednights.blogspot.com/2008/01/blog-post_13.html

ΚΟΥΤΟΥΚΙ ΜΕ ΜΥΡΩΔΙΑ ΠΑΛΙΑΣ ΑΘΗΝΑΣ

Μέσα στο θόρυβο και τους φρενήρεις ρυθμούς της Αθήνας, εκεί που η καθημερινότητα μας συνθλίβει και χανόμαστε σε ατραπούς που μας απομακρύνουν από τις πραγματικές χαρές της ζωής, ένα μέρος καλά κρυμμένο μας θυμίζει τις απλές απολαύσεις της ζωής. Μια καλή παρέα, ένα ζεστό περιβάλλον, ένα ποτηράκι κρασί με τα απαραίτητα μεζεδάκια και η ηρεμία που όλοι έχουμε ανάγκη. Επέμεναν οι φίλοι ο Ιάσωνας και η Ελένη ότι πρέπει οπωσδήποτε να πάμε σε ένα μεζεδοπωλείο χωμένο στα στενάκια του Σιδηροδρομικού Σταθμού, που η αλήθεια είναι ότι δεν γεμίζει το μάτι του επισκέπτη από την πρώτη στιγμή και είχαν δίκιο. Στο παραδοσιακό μεζεδοπωλείο στο οποίο φαίνεται να πάγωσε ο χρόνος σας περιμένει μια ζεστή ατμόσφαιρά και μεζεδάκια που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της οινοποσίας.
Extras: Πέμπτη βράδυ και Κυριακή Μεσημέρι ζωντανή μουσική (ρεμπέτικα και παλιά λαϊκά φυσικά!!!) Μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε την Πατάτα της Εύας, τις Κοτομπουκιές και την Μελιτζάνα με το τυρί.

Φώτο : http://dyosmaraki.blogspot.com/2008/06/blog-post.html

ΚΑΛΤΣΟΥΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΙΝΑΣ

Κατίνα είναι η πεθερά μου. Καμία σχέση με το όνομα. Είναι πολύ κυρία. Φημίζεται για τα καλτσούνια που φτιάχνει. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Είναι γεννημένη στην ΄Αρνη της Άνδρου. Η ΄Αρνη είναι ένα ορεινό και κατάφυτο χωριό που έχει πάρα πολλές καρυδιές. Κύρια απασχόληση των κατοίκων η γεωργία. Οι περισσότεροι κάτοικοι είχαν και μελίσσια.

Μέλι και καρύδια ήταν βασικά υλικά σε κάθε σπίτι।

Σε όλες τις γιορτές ήταν το επίσημο γλυκό τους. Πολύ μεγάλος ο ανταγωνισμός στο χωριό, για το ποια θα κάνει τα καλύτερα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα όλες να φτιάχνουν καταπληκτικά καλτσούνια.

Υλικά
• 2 ποτήρια μέλι
• 1 φλιτζάνι ζάχαρη
• ¼ ποτηριού νερό
• 4 ποτήρια καρύδι
• 2 ποτήρια φρυγανιά
• 1 κ. σ. ανθόνερο
• 1 κ. γ. γλυκού κανέλλα
• Στη μύτη του κουταλιού γαρύφαλλο τριμμένο (πολύ λίγο)
• 1 πακέτο φύλλο κρούστας για γλυκά
• 1 πακέτο ζάχαρη άχνη

Εκτέλεση
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα το μέλι τη ζάχαρη και το νερό. Αφήνουμε το σιρόπι να βράσει μέχρι να κάνει από πάνω μεγάλες φουσκάλες. Δεν πρέπει να το αφήσουμε περισσότερο από 10 λεπτά συνολικά. Κατεβάζουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε τα καρύδια χονδροκομμένα με το μαχαίρι, τη φρυγανιά, το ανθόνερο, την κανέλλα και το γαρύφαλλο. Ανακατεύουμε με μία κουτάλα. Κόβουμε το φύλλο σε λωρίδες πάχους περίπου 10 εκ. Βάζουμε μία κουταλιά από το μίγμα και το διπλώνουμε. Βρέχουμε τις άκρες των δακτύλων μας με νερό και κολλάμε τις άκρες του φύλλου. Κόβουμε με ένα ποτήρι για να έχει σχήμα μισοφέγγαρου. Τα ζαχαρώνουμε με την ζάχαρη άχνη.

Η φωτογραφία από το www.freedigitalphotos.net