Με αφορμή μια πρόσφατη εμπειρία που είχα ένα κέντημα που κατόπιν …. ανωτέρας βίας … κοσμεί το τραπεζάκι του σαλονιού μου, ήθελα να γράψω δύο λέξεις για αυτά τα παρεξηγημένα στην πραγματικότητα έργα τέχνης. Επειδή πολλοί από εμάς μεγάλωσαν σε σπίτια που τα σεμέν και τα παντώς είδους εργόχειρα στόλιζαν και το τελευταίο έπιπλο του σπιτιού, συνήθως η εικόνα του δικού μας σπιτιού είναι λίγο πιο αφαιρετική. Βέβαια φτάνει κάποια στιγμή η ώρα που αυτή η πλούσια συλλογή θα περάσει στην ιδιοκτησία μας. Και πιστέψέ με είναι πολύ δύσκολο να αντέξεις την ψυχολογική πίεση και τις αφόρητες τύψεις που είναι έτοιμες οι μαμάδες, οι γιαγιάδες και οι πεθερές να σε φορτώσουν για το κόπο τους, αλλά και για την αξία του χειροποίητου που ως αδαής αγνοείς. Πάντα όμως υπάρχει χώρος για ένα έστω κομμάτι (όποια και αν είναι η διακόσμηση του σπιτιού) και εναλλακτικοί τρόποι να στρωθεί. Μπορείτε για παράδειγμα να το βάλετε στο πλάι και όχι στο κέντρο του επίπλου και να περιοριστείτε σε λιγότερα και ίσως πιο μοντέρνα διασκοσμητικά αντικείμενα. Εγώ πάντως το έβαλα κάπως έτσι (βλέπε φωτό) και μετά από 2-3 ημέρες που χρειάστηκαν για να το συνηθίσει το μάτι μου, άρχισε να μου αρέσει.
5 σχόλια:
Δήμητρα το σεμέν είναι από τα ωραιότερα κεντητά που έχω δει. Πραγματικά είναι κομμάτια ανεκτίμητης αξίας και πρέπει να βρούμε τρόπο να τα αξιοποιήσουμε. Αυτός ο τρόπος που το έβαλες μου αρέσει πολύ και θα σκεφτώ και εγώ να αξιοποιήσω μερικά από αυτά που έχω καλά αποθηκευμένα, από άρνηση να τα στολίσω.
Γλυκειά μου Δήμητρα, το ενσωμάτωσες εν τέλει στη διακόσμηση του σπιτιού σου και στη δική σου νοοτροπία. Τα άψυχα αντικείμενα παίρνουν ψυχή και ζωή από τον ιδιοκτήτη τους και την αγάπη ή μη που μπορεί να τους δείξει! Είναι υπέροχο κομμάτι πάντως και συγχαρητήρια στη μαμά που με τόσο κόπο το κέντησε για την κορούλα της.
Θεανώ και Σοφία σας ευχαριστώ πολύ!!! Χαίρομαι που σας άρεσε και δεν φαίνεται παράταιρο. Αφού σκεφτόμουνα να δώσω μια ευκαιρία και στα υπόλοιπα "προικιά" γιατί μπορεί στο μελλόν να βρούνε και αυτά το χώρο τους. Και πιο πολύ χαίρομαι που χάρηκε και η μανούλα μου, που τόσο την είχα αποπάρει!
Δήμητρα πρώτα απ' όλα είναι ένα πολύ όμορφο κομμάτι!
Δεύτερον είναι ένα κομμάτι που έχει γίνει με αγάπη και αυτό είναι το σπουδαιότερο!
Κομμάτια σαν αυτό δεν χάνουν την αξία τους, ακόμα και όταν τα έχουμε φυλαγμένα.
Εχω ένα σωρό από την μανούλα ου, άλλοτε τα στολίζω, άλλοτε όχι, αλλά και μόνο που τα έχω νοιώθω όμορφα!
Καλό βράδυ!
Έλενα μου σε ευχαριστώ πολύ. Χαίρομαι που σου αρέσει. Εκεί κατέληξα και εγώ γι' αυτό αποφάσισα να το στολίσω. Και για να είμαι ειλικρινής πριν από λίγο καιρό δεν θα το πίστευα ότι θα μπορούσε να μου αρέσει ένα στρωμένο κέντημα στο σπίτι μου!
Δημοσίευση σχολίου