Σαν Γαμοπίλαφο!

Γαμοπίλαφο το δοκίμασα την πρώτη φορά που κατέβηκα στην Κρήτη σε συγγενείς της πεθεράς μου και πραγματικά είχα να λέω για την γεύση του! Κατόπιν το έφαγα δυο-τρεις φορές σε κρητικά μαγαζιά. Στη συνέχεια το έφτιαχνα αριά και που και εγώ, ιδίως αν κατάφερνα να προμηθευτώ στακοβούτυρο! Όχι και εύκολο να πω την αλήθεια μου.

Φτιάχνοντας το γεμιστό μπούτι αρνιού με γέμιση Λαμπριάτη, βρέθηκα με κόκαλα αρνιού που δεν ήθελα σε καμιά περίπτωση να πετάξω. Με το που με ρώτησε ο χασάπης, τα κόκαλα τα θέλετε; αυτόματα ήρθε στο μυαλό μου το γαμοπίλαφο και τα πήρα μέσα στην χαρά. Έκανα μια προσπάθεια στο κέντρο της Αθήνας μπας και βρω στακοβούτυρο αλλά που τέτοια τύχη. Δεν πειράζει σκέφθηκα, θα βάλω στο τέλος αγνό πρόβειο βούτυρο και αντί για γαμοπίλαφο θα φτιάξω "σαν γαμοπίλαφο"!  Ούτε κοτόπουλο, ούτε κανονικό αρνί, ίσα ίσα ο ζωμός από τα κόκαλα του αρνιού. Αφήστε δε που τα κόκαλα είχαν και λίπος και ίχνη από ψαχνό επάνω τους και αφού τράβηξα τον ζωμό για το πιλάφι, πρόσθεσα και άλλο νερό και βράζοντάς τα ξανά, έβγαλαν άλλο τόσο ζουμί που αφού το μέτρησα το φύλαξα σε ταπεράκι στην κατάψυξη για επόμενη χρήση.

Υλικά
Για τον ζωμό
Κόκαλα από δύο μπούτια αρνί
2 λίτρα νερό
αλάτι
πιπέρι
Για το πιλάφι
1,5 φλιτζάνι ρύζι καρολίνα
5 φλιτζάνια ζωμό
το χυμό από μισό λεμόνι
1 κουταλιά σούπας αγνό πρόβειο βούτυρο

Εκτέλεση
Πλένουμε τα κόκαλα και τα βάζουμε στην κατσαρόλα.

Προσθέτουμε το νερό κρύο. Μα κάθε φορά που φτιάχνω σούπα ή βραστό, μου έρχεται στο μυαλό το μάθημα Οικοκυρικών της Β Γυμνασίου  (ναι στο Γυμνάσιο Θηλέων που πήγαινα κάναμε Οικοκυρικά για τρία ολόκληρα χρόνια). στη Β Γυμνασίου λοιπόν είχαμε στην ύλη (δεν είχαμε βέβαια βιβλίο, φτιάχναμε τετράδιο με φωτογραφίες και σημειώσεις δικές μας) ένα κεφάλαιο  αφιερωμένο στα τρόφιμα. Η καθηγήτρια μας, μια ψιλόλιγνη μεγάλης ηλικίας γυναίκα που είχε βγάλει την Χαροκόπειο Σχολή Οικοκυρικών, μας τόνισε στο μάθημα για το κόκκινο κρέας. Όταν θελήσετε να κάνετε βραστό κρέας, θα το βάζετε σε κοχλάζον νερό για να σφραγισθούν όλες οι ουσίες μέσα. Όταν θέλετε να φτιάξετε σούπα, σε κρύο νερό για να πάρει το ζουμί τις ουσίες.

Πίσω στην συνταγή όμως, μόλις τα κόκαλα πάρουν βράση, ξαφρίζουμε την επιφάνεια. Αφήνουμε να βράσουν για τουλάχιστον 1,5 ώρα σε χαμηλή φωτιά, συμπληρώνοντας με βραστό νερό, όταν βλέπουμε ότι λιγοστεύει απειλητικά.

Μετράμε πέντε φλιτζάνια ζωμό και τα μεταφέρουμε σε άλλη κατσαρόλα (όπως είπα και στην αρχή, πρόσθεσα στην κατσαρόλα με τα κόκαλα βραστό νερό και ξαναέβρασα τα κόκαλα). Βάζουμε την κατσαρόλα με το μετρημένο ζωμό στη φωτιά και μόλις πάρει βράση προσθέτουμε το ρύζι.

Ανακατεύουμε και χαμηλώνουμε τη φωτιά στο μέτριο. Αφήνουμε να σιγοψηθεί το ρύζι ανακατεύοντας που και που (το καρολίνα έχει μια τάση να κολλάει) και μόλις το ρύζι μαλακώσει και χυλώσει, σβήνουμε τη φωτιά.

Προσθετουμε το χυμό λεμονιού.
Καίμε το βούτυρο και περιχύνουμε το πιλάφι με αυτό.

Ανακατεύουμε και σερβίρουμε. Είπαμε δεν είναι στακοβούτυρο αλλά δίνει όμορφη γεύση στο πιλάφι και το πρόβειο.

Καλή όρεξη!