Παξιμαδάκια με Γλυκάνισο

Υλικά
1 ποτήρι λάδι
1 ποτήρι κρασί
1 λεμόνι (το χυμό)
2 κγ γλυκάνισο
1 κγ σόδα
1 ποτήρι ζάχαρη
1/2 πακέτο αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1/2 πακέτο αλεύρι αλατίνη

Εκτέλεση
Χτυπάμε το λάδι με την ζάχαρη και με το κρασί. Λιώνουμε τη σόδα στο χυμό λεμονιού και το ρίχνουμε μέσα μαζί με το γλυκάνισο. Στο τέλος προσθέτουμε το αλεύρι λίγο λίγο μέχρι να γίνει μία μαλακή ζύμη. Τα πλάθουμε σε λεπτές φρατζόλες και τα χαράζουμε από πάνω σε λεπτές φέτες. Τα ψήνουμε σε μέτριο φούρνο (180 βαθμούς)για μισή ώρα μέχρι να ροδίσουν. Τα βγάζουμε από το φούρνο και κόβουμε τις φέτες από τις φρατζόλες. Τις απλώνουμε στο ταψί και τις ξαναψήνουμε για 20 λεπτά για να στεγνώσουν και να γίνουν τραγανά τα παξιμαδάκια.

Φάβα η παραδοσιακή!

Μετά από τόση κρεωφαγία και  ωοφαγία, είπα να φτιάξω όσπριο, όχι όμως με κατάληξη σε -άδα γιατί δεν νομίζω ότι οι λοιποί της οικογένειας θα ήταν ... σαν έτοιμοι από καιρό χωρίς τον κίνδυνο δημιουργίας διπλωματικού επεισοδίου! Οπότε σκέφτηκα πως μια φάβα  που τρώγεται και κρύα ως σαλάτα ίσως τους προκαλούσε ένα μικρό ενδιαφέρον για δοκιμή! ... Περιττό να σας πω ότι η προσπάθεια απέβη άκαρπη και έπεσε ο κλήρος σε μένα να φάω αυτό το υπέροχο κατ' εμέ παραδοσιακό φαγάκι!

Υλικά
μισό πακέτο φάβα
5 ποτήρια νερό
αλάτι
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
λίγη κάπαρη για το στόλισμα
μισό λεμόνι στιμένο
2 κ.σ. λάδι

Εκτέλεση
Καθάριζουμε σε ένα μπωλ τη φάβα από τυχόν πετραδάκια και ξένα σώματα (σπάνια πλέον βρίσκω ξένα σώματα, αλλά ακολουθώ την παλιά συνήθεια). Την ξεπλένουμε σε σουρωτήρι με άφθονο νερό.

Σε ένα κατσαρολάκι βάζουμε τη φάβα και 5 ποτήρια βραστό νερό. Μόλις πάρει βράση, χαμηλώνουμε τη φωτιά και ξαφρίζουμε συνέχεια.

Αφήνουμε να σιγοβράσει μέχρι να χυλώσει καλά

Μεταφέρουμε τη φάβα σε ταψάκι ή ταπεράκι και την πιέζουμε ώστε να ισιώσει η επιφάνειά της (μπορούμε να την περάσουμε από το μούλτι για να γίνει κρεμώδης, αν και αν έχει βράσει καλά δεν χρειάζεται - εγώ ποτέ δεν το κάνω)

Ρίχνουμε στην επιφάνεια το ψιλοκομμενο κρεμμύδι, την κάπαρη, το χυμό λεμονιού και το λάδι και έτοιμο το πιάτο μας,

Ομελέτα με ... ό,τι διαθέτει το ψυγείο!

Μετά την κραιπάλη των τελευταίων ημερών και τα μαγειρέματα, σήμερα προέβλεψε η ... μαγείρισσα κάτι απλό, ομελέτα με ο,τι διαθέτει το ψυγείο, σε ατομικές μερίδες! Η μόνη ... πολυτέλεια είναι να τις ψήσουμε χωριστά για τον καθένα.




Υλικά για δύο ομελέτες

4 αυγά
1 ντομάτα
1 πιπεριά κέρατο
4 μικρά μανιτάρια φρέσκα
1 λουκάνικο Φραγκφούρτης
10 τηγανιτές πατάτες
2 κ.γ. κρεμμύδι αποξηραμένο
2 χούφτες τυρί ρεγκάτο τριμμένο
λίγο γάλα
2 κ.σ. ελαιόλαδο

Εκτέλεση

Κόβουμε σε φέτες την ντομάτα, τα μανιτάρια και το λουκάνικο, σε ροδέλες την πιπεριά και τα μοιράζουμε σε δύο πιάτα μαζί με τις πατάτες.

 Ζεσταίνουμε σε μικρό αντικολλητικό τηγάνι 1 κ.σ. λάδι και αδειάζουμε το ένα πιάτο μέσα στο τηγάνι και αφήνουμε να σωταρισθούν για λίγα λεπτά.

Χτυπάμε τα δύο αυγά μαζί με λίγο γάλα και φρεσκοτριμμένο πιπέρι και τα ρίχνουμε πάνω από τα σωταρισμένα υλικά μαζί με ένα κ.γ. κρεμμύδι αποξηραμένο.

Ρίχνουμε και μια χούφτα τυρί.

Μόλις  το τυρί λιώσει προσεκτικά αναποδογυρίζουμε την ομελέτα με τη βοήθεια ενός πιάτου και αφήνουμε να ψηθεί λίγο και από την άλλη μεριά.

Τη μεταφέρουμε σε πιάτο και τη σερβίρουμε

Προχωράμε στην παρασκευή και της δεύτερης ομελέτας ακριβώς με τον ίδιο τρόπο,

Ανδριώτικος Λαμπριάτης με τη γέμιση σε εικόνες!

Ναι, τον έφτιαξα! Αντί για σουβλιστό αρνί φέτος ανήμερα το Πάσχα (γιορτάσαμε εκτός), έκανα Ανδριώτικο Λαμπριάτη τη Δεύτερη Μέρα του Πάσχα! Με την υπέροχη γέμιση της Ροδάνθης και τις οδηγίες για το Λαμπριάτη της Θεανώς! Προβληματίστηκα να πω την αλήθειά μου, ποια από τις δύο συνταγές γέμισης να ακολουθήσω! Και οι δύο φαίνονται υπέροχες!  Η  έλλειψη εντοσθίων όμως ήταν ο λόγος που επέλεξα αυτήν του Μπατσίου έναντι εκείνης από την Αρνη! Έχοντας φάει μαγειρίτσα το Μ. Σάββατο, κοκορέτσι την Κυριακή του Πάσχα, θα ήταν too much και εντόσθια την Δευτέρα του Πάσχα!

Παρατηρήσεις επί των συνταγών
Το κρέας που επέλεξα ήταν μισό κατσικάκι και οι μόνες εκούσιες διαφοροποιήσεις στη συνταγή ήταν ότι δεν χρησιμοποίησα καθόλου βούτυρο, καθόλου λάδι (πλη.ν του σωταρίσματος των κρεμμυδιών) και καθόλου νερό! Δεν τσιγάρισα τα μυρωδικά   και η γέμιση για να δέσει χρειάστηκε περίπου 3/4 του λίτρου γάλα αφού αποφάσισα να μη βάλω πάνω από 8 αυγά! Το κατσικάκι ψήθηκε στο φούρνο για 5 και ώρες (τον ήθελε το χρόνο του) και voila!

 Σε κάθε περίπτωση ευχαριστώ πολύ τις Ανδριώτισες φίλες μου για την υπέροχη αυτή συνταγή, με την οποία έμειναν κατενθουσιασμένα ακόμη και τα "εκλεκτικά" παιδιά μου!

Χριστός Ανέστη φίλοι και φίλες!

Ευχές για Καλή Ανάσταση σε όλους!

Και μια φωτογραφία από τα αυγά μου!

Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση!

Καλό Πάσχα από το Μπατσί της Ανδρου!

Ευχόμαστε σε όλους Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση! Είθε το άγιο φως της Αναστάσεως να φωτίσει τις ψυχές όλων μας! Γιατί τώρα η αλήθεια είναι ότι το χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ! Όπου και αν βρίσκεστε να περάσετε όλοι καλά με τις οικογένειες σας!

Σοφία Ζ., Θεανώ, Δήμητρα, Λίτσα και Ροδάνθη
Ειδική Μνεία στην Κατερίνα, την υπέροχη φωτογράφο μας αποσπασμένη στην Ανδρο
και στην Κωνσταντίνα που μαγειρεύει με τη Σοφία Ζ. 

Ανδριώτικη Γέμιση Άρνης

Ο άντρας μου είναι από την Αρνη της Ανδρου, ένα ορεινό χωριό, υπόδειγμα κάποτε της οικιακής οικονομίας - κάθε σπίτι μια αυτόνομη οικονομική μονάδα! Εγώ από το Μπατσί, δίπλα στη θάλασσα! Η γέμιση που ανεβάσαμε με την ξαδέλφη μου τη Ροδάνθη, είναι σαφώς δημιούργημα του Μπατσίου. Επειδή μονίμως υπάρχει κόντρα ποια γέμιση είναι καλύτερη, και για να ηρεμήσω μέρες που είναι τα πνεύματα, αναρτώ και την Αρνιώτικη εκδοχή, αυτή της πεθεράς μου. Δοκιμάστε όποια σας φαίνεται καλύτερη και πείτε μας προκειμένου να ξέρουμε και εμείς!

Υλικά
2 ματσάκια φρέσκα κρεμμύδια
3 σκελίδες σκόρδο
1 ματσάκι μάραθο
μπόλικο δυόσμο
8 φύλλα μαρουλιού
2 κουταλιές βούτυρο
1 φλιτζάνι φρυγανιά τριμμένη
3 κεφάλια ημίχλωρα ντόπια τυριά (χοντροκομμένα)
1 φρατζόλα ψωμί μπαγιάτικο (χρησιμοποιούμε μόνο τη ψίχα)
8-10 αυγά ανάλογα με τη ποσότητα
Το πνευμόνι του κατσικιού ή του αρνιού ζεματισμένο


Εκτέλεση
Σε ένα ξύλο κουζίνας ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια, το σκόρδο το μάραθο, το δυόσμο, τα μαρούλια, το πνευμόνι, την ψίχα του ψωμιού. Σε ένα τηγάνι σοτάρουμε το πνευμόνι με το μισό βούτυρο. Το αδειάζουμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα που να χωρέσει όλα μας τα υλικά. Έπειτα βάζουμε τα κρεμμύδια με το υπόλοιπο βούτυρο. Όταν πάρουν λίγο χρώμα ρίχνουμε μέσα το μάραθο, το δυόσμο, τα μαρούλια, το σκόρδο, τα ανακατεύουμε λίγο και σβήνουμε τη φωτιά. Αδειάζουμε και αυτά στη κατσαρόλα. Τέλος περνάμε λίγο από το τηγάνι τη ψίχα του ψωμιού. Κόβουμε σε μεγάλους κύβους τα τυριά και τα αδειάζουμε όλα μέσα στην κατσαρόλα μαζί με τη φρυγανιά. Προσθέτουμε τα αυγά αφού τα έχουμε χτυπήσει με το σύρμα. Τα ανακατεύουμε όλα μαζί πολύ καλά. Αν είναι πολύ σφιχτό το μείγμα μπορούμε να προσθέσουμε ένα αυγό. Βάζουμε την κατσαρόλα στη φωτιά και τους δίνουμε μία βράση για να δέσει λίγο το μίγμα. Η γέμιση είναι έτοιμη για να γεμίσουμε και να ράψουμε το κατσίκι ή το αρνί μας.

Και η δημιουργός της Αρνιώτικης εκδοχής του Λαμπριάτη!

Καλή επιτυχία και Καλή Ανάσταση!

Οβελίας και Κοκορέτσι

Μύρισε το Πάσχα με τις προηγούμενες αναρτήσεις και επειδή για μένα ελληνικό Πάσχα, πέραν του θρησκευτικού περιεχομένου, σημαίνει άνοιξη, εξοχή, οβελίας και κοκορέτσι, οικογένεια και φίλοι μαζεμένοι σε χαλαρή συνάθροιση να ψήνουν όλοι μαζί,  να τσουγκρίζουν αυγά, να τρώνε (και να τσιμπολογούν από τη σούβλα), να πίνουν το κρασάκι και την μπυρίτσα τους και να διασκεδάζουν με παραδοσιακή κατά κύριο λόγο μουσική,  είπα να καταγράψω την δική μου εμπειρία αφού εδώ και 20 χρόνια σουβλίζουμε αρνάκι και φτιάχνουμε και κοκορέτσι. (Θουκυδίδειος κατέληξε η πρόταση-παράγραφος,  ελπίζω να βγάζει νόημα). Θα ξεφύγω δε από την παρουσίαση συνταγής με υλικά και εκτέλεση και θα τα γράψω όπως τα βιώνω εγώ κάθε χρόνο.

Οι ετοιμασίες για τον οβελία και το κοκορέτσι ξεκινούν από το απόγευμα του Μ. Σαββάτου. Παραλαμβάνουμε το αρνάκι μας από το χασάπη (για 10-12 άτομα ένα αρνάκι περίπου 10 κιλών είναι αρκετό), τις 3 συκωταριές και μπόλικα γλυκάδια, 4 αντεριές και 2 extra μπόλιες που του έχουμε παραγγείλει και δεν ξεχνάμε να αγοράσουμε ξυλοκάρβουνα (για ένα αρνί 10-12 κιλών χρειάζονται περίπου 20 κιλά κάρβουνα - θα περισσέψουν 3-4 κιλά) και προσάναμμα και να μαζέψουμε ξερές κληματόβεργες  και ξερά κούτσουρα από τον κήπο. Αν δεν έχουμε κήπο, τότε ζητάμε άδεια από γειτονικό κήπο που διαθέτει κληματαριά.

Κοκορέτσι

•  Πλένουμε τα έντερα με αρκετό νερό μέσα έξω. Για να τα γυρίσουμε παίρνουμε ένα καλαμάκι (αυτό που χρησιμοποιούμε στον φραπέ, αρκεί να μην είναι σπαστό) και στερεώνουμε  στην άκρη του την άκρη του εντέρου, όπως έκαναν οι παλιές μοδίστρες με τα ζωνάρια της φούστας και αρχίζουμε και περνάμε το έντερο  καλαμάκι.  Όταν φθάσουμε στο τέλος του εντέρου εμφανίζεται το καλαμάκι με την μέσα μεριά του εντέρου να γίνεται η εξωτερική. Προσέχουμε όσο μπορούμε να μην κόβονται τα έντερα. Όσο μεγαλύτερα τόσο το καλύτερο για το κοκορέτσι. Πλένουμε καλά, τα βάζουμε σε μπωλ και στίβουμε πάνω τους ένα λεμόνι.  
• Με κοφτερό μαχαίρι, κόβουμε από τη συκωταριά σε τετράγωνα κομμάτια πάχους 1 εκατ. τα συκώτια, τα πλεμόνια, τις καρδιές και τη σπλήνα και σε μεγάλα κομμάτια τα γλυκάδια και σε μικρά τετράγωνα τη μία μπόλια. Τα πλένουμε καλά με άφθονο νερό, τα αλατοπιπερώνουμε και τα πασπαλίζουμε με αρκετή ρίγανη.  
• Στη σούβλα του κοκορετσιού στερεώνουμε τη διχάλα και περνάμε ένα ένα από τη μυτερή άκρη εναλλάξ  2 κομμάτια συκώτι, 1 κομμάτι μπόλια, 1 κομμάτι πλεμόνι, 1 μπόλια, 1 καρδιά 1 σπλήνα 1 γλυκάδι και συνεχίζουμε με αυτήν την σειρά μέχρι να τελειώσουν τα κομμάτια.  
• Τυλίγουμε το κατασκεύασμα μας με την δεύτερη μπόλια.
• Τρυπάμε το έντερο στη μυτερή άκρη και το στερεώνουμε στο τέλος της κατασκευής μας. Αρχίζουμε και το τυλίγουμε στο μάκρος της σούβλας πρώτα καμιά δεκαριά φορές, προκειμένου να σταθεί επάνω στα κάθετα έντερα το τύλιγμα στο πλάτος και να καλύψει σωστά όλα τα κομμάτια του κοκορετσιού. Τα πρώτα χρόνια παιδευόμουν γιατί τύλιγα με το έντερο τη σούβλα και τα κομμάτια έμεναν ακάλυπτα.
• Με μια μεγάλη χασαπόκολα ή πλαστική σακκούλα τυλίγουμε το κοκορέτσι για τον κίνδυνο των εντόμων και το στηρίζουμε κάθετα (με τη διχάλα από κάτω) στον τοίχο της κουζίνας μέσα σε ταψάκι (για να μαζεύει εκεί τα υγρά του και να μην κάνει την κουζίνα χάλια). Το μόνο που χρειάζεται είναι το σημείο αυτό της κουζίνας ή του σπιτιού να είναι δροσερό, Το αφήνουμε εκεί μέχρι την άλλη μέρα το πρωί.

Οβελίας

• Πλένουμε καλά το αρνί μέσα έξω. Με κούπες από λεμόνια, τρίβουμε ή καλύτερα κάνουμε "μασάζ" σε ολόκληρο το αρνί. Σε ένα μπωλ ανακατεύουμε μπόλικο αλάτι, πιπέρι, ρίγανη, 2 σκελίδες λιωμένο σκόρδο. Περνάμε με το μίγμα όλο το αρνί και την κοιλιά του και καλύπτουμε την πλάτη του με τη μπόλια του. Το αρνί μας είναι έτοιμο για να περαστεί στη σούβλα.
• Για να γίνει όμως αυτό καλό είναι να συνεργαστούν δύο άτομα.  Ένα, τουλάχιστον εγώ με τη δύναμη που εγώ διαθέτω, δεν τα καταφέρνει.
• Στερεώνουμε με τη βίδα της καλά τη διχάλα στην μία άκρη της σούβλας σε σημείο που θα επιτρέπει να είναι όλο το αρνί εντός πεδίου ψησταριάς. Στις περσινές φωτογραφίες αν δείτε μου έχει φύγει αρκετά πιο μέσα το αρνί. Η διχάλα έπρεπε να μπει λίγο πιο άκρη.
• Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Περνάμε τη μυτερή άκρη της σούβλας στον ποπό του αρνιού, παράλληλα με την σπονδυλική του στήλη βγάζοντας την από το άνοιγμα του λαιμού και στη συνέχεια τρυπάμε το κεφάλι.
• Στερεώνουμε τα μπούτια του αρνιού στην διχάλα όσο πιο γερά μπορούμε (εδώ θέλει δύναμη άντρα) και περνάμε το ένα πόδι μέσα από τον τένοντα του άλλου πάνω από τη σούβλα.
• Κρατώντας όσο μπορούμε καλύτερα ίσια τη σπονδυλική στήλη του αρνιού τη στερεώνουμε σε δύο σημεία στη σούβλα με δέστρες (όπως αυτές που φαίνονται στις φωτογραφίες) ώστε να ακινητοποιηθεί πλήρως το αρνί. Δένουμε καλά πάνω στη σούβλα το λαιμό και τα πόδια του αρνιού με σύρμα χρησιμοποιώντας πένσα(;) για να σφύξει καλά το σύρμα. Δοκιμάζουμε να γυρίσουμε τη σούβλα, το αρνί πρέπει να γυρνά μαζί της σαν ένα σώμα. Αν το αρνί "παίζει" θέλει καλύτερο δέσιμο πάνω στη σούβλα γιατί στο ψήσιμο θα χαλαρώσει και ... άστε το καλύτερα. Πανικός!
• Ράβουμε με σακορράφα και σπάγκο καλά την κοιλιά. Εγώ βάζω μέσα στην κοιλιά κεφαλοτύρι.
• Καλύπτουμε το αρνί για το φόβο των εντόμων και στηρίζουμε και αυτήν την σούβλα στον τοίχο μέσα σε ταψί με το κεφάλι προς τα πάνω, δηλαδή η διχάλα θα είναι στο κάτω μέρος).

Ψήσιμο

Μόλις ξημερώσει Κυριακή του Πάσχα, σηκωνόμαστε (εγώ σηκώνομαι γύρω στις 8.00, γιατί δεν με ενδιαφέρει να βγάλω το αρνί στις 12.00, τρώμε πιο αργά) και αφού πιούμε ένα καφεδάκι ετοιμάζουμε την ψησταριά.

•  Βάζουμε στο κέντρο της ψησταριάς τις κληματόβεργες και τα ξερά κούτσουρα, προσέχοντας να υπάρχει κενό ανάμεσα προκειμένου να "αναπνέει" η φωτιά.
• Τοποθετούμε δύο προσανάμματα ανάμεσα και με σπίρτο βάζουμε φωτιά. Μόλις αρπάξει η φωτιά αρχίζουμε και τοποθετούμε τα ξυλοκάρβουνα από επάνω κτίζοντας ένα λοφάκι με κενά για να "αναπνέει" όπως είπαμε η φωτιά. Οπωσδήποτε θα ρίξουμε περίπου τα τρία τέταρτα από τα κάρβουνα.
• Μόλις ανάψουν τα κάρβουνα καλά (θα κοκκινίσουν), με  τη μασιά τα σπάμε και τα απλώνουμε σε όλη την ψησταριά.
• Αφήνουμε λίγο να χωνέψουν και να γίνει θράκα και φέρνουμε τον οβελία πρώτα. Αν χρησιμοποιήσουμε μηχανισμό εξ αρχής καλό είναι να τον έχουμε ήδη τοποθετήσει στη σούβλα πριν την βάλουμε στη ψησταριά γιατί καίει τόσο πολύ που είναι αδύνατο να δουλέψουμε κοντά και το αρνί σίγουρα θα αρπάξει.
• Τοποθετούμε τη σούβλα στην πιο ψηλή θέση  της ψησταριάς και τον μηχανισμό στις γρήγορες στροφές.  Αν δεν έχουμε μηχανισμό, γυρνάμε τη σούβλα πολύ γρήγορα. Κι αυτό για να μην αρπάξει απέξω το αρνί.
• Φέρνουμε και το κοκορέτσι και το τοποθετούμε στα μικρότερα πασσαλάκια της ψησταριάς. Ισχύουν τα ίδια για το μηχανισμό και για το γύρισμα στο χέρι και σ' αυτήν την περίπτωση.
• Όπως γυρνά το αρνί, με τη μασιά φέρνουμε περισσότερο κάρβουνο σε δυο μεριές προς τα μπούτια και προς την πλάτη.
• Σε ένα μπωλ έχουμε ανακατέψει λάδι και ρίγανη. Σε ένα πηρούνι μπήγουμε μισό λεμόνι και σε τακτά χρονικά διαστήματα βουτάμε το πηρούνι με το λεμόνι στο λάδι και αλείφουμε με αυτό το αρνί και το κοκορέτσι.
• Μετά περίπου από καμιά ώρα ψησίματος κατεβάζουμε το αρνί στη μεσαία θέση και το μηχανισμό στις χαμηλές στροφές, ή αρχίζουμε και γυρνάμε πιο αργά με το χέρι για να ψηθεί καλά το αρνί.
• Αν δούμε ότι η φωτιά, πέφτει σε μια άκρη της ψησταριάς ανάβουμε και άλλα κάρβουνα και τα ανακατεύουμε μόλις γίνουν θράκα με τα υπόλοιπα.
• Το κοκορέτσι ψήνεται πιο γρήγορα από το αρνί και καταλαβαίνουμε ότι ψήθηκε όταν αρχίζει να αφρίζει.
• Το αρνί έχει ψηθεί όταν αρχίζουν και βγαίνουν από την πέτσα  οι κλειδώσεις στα μπούτια και στα χεράκια και να καμπουριάζει και να φαίνεται η σπονδυλική στήλη.

Βασικά υλικά για ένα επιτυχημένο ψήσιμο:

• Πολλοί εθελοντές ψήστες που θα εναλλάσσονται στο γύρισμα
• Άφθονη μπύρα
• Ίσως λουκάνικα που θα ψήνουν στη θράκα για να συνοδέψουν την μπύρα οι ψήστες.
• Πιάτα και μαχαίρι για τα πρώτα κομμάτια κοκορέτσι που δικαιωματικά πάνε στους ψήστες.
• Ένα ή δύο άτομα στην κουζίνα για να ετοιμάσουν τις σαλάτες και το τζατζίκι και ίσως και τηγανητές πατάτες και να στρώσουν τραπέζι.
• Πολύ μα πάρα πολυ κέφι

Καλό Πάσχα!

Ανδριώτικος Λαμπριάτης

Στην Άνδρο δεν συνηθίζουμε να σουβλίζουμε αρνί το Πάσχα. Εκείνη την ημέρα σε όλα τα Ανδριώτικα σπίτια θα βρείτε τον Λαμπριάτη με την παραδοσιακή γέμιση να ψήνεται στο φούρνο του σπιτιού। Μπορεί να χάνουμε ένα μέρος από την παρείστικη και ευχάριστη διαδικασία του σουβλίσματος, αλλά από την άλλη όμως η παραδοσιακή γέμιση του δίνει μία τόσο ξεχωριστή γεύση που το κάνει μοναδικό।

Υλικά
1 κατσίκι ή αρνί μέτριο
Μπόλικα λεμόνια
Αλάτοπίπερο
Θυμάρι
Μουστάρδα
Βούτυρο φρέσκο
2-3 ποτήρια νερό
Κληματόβεργες αν υπάρχουν

Εκτέλεση

Πλένουμε το κατσίκι καλά. Κόβουμε τα λεμόνια και αρχίζουμε να το τρίβουμε εσωτερικά και εξωτερικά πολύ καλά. Το αλατοπιπερώνουμε και το πασπαλίζουμε με θυμάρι. Το αλείφουμε με μουστάρδα και από πάνω του βάζουμε βούτυρο. Το γεμίζουμε με την Ανδριώτικη γέμιση και κλείνουμε τα ανοίγματά του ράβοντάς το. Το ετοιμάζουμε από την παραμονή, για να τραβήξει το κρέας όλες τις ουσίες και το βάζουμε στο ψυγείο. Την άλλη μέρα το τοποθετούμε πάνω σε κληματόβεργες που του δίνουν ένα ιδιαίτερο άρωμα. Ρίχνουμε το νερό στο ταψί, το σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο, και το βάζουμε στο φούρνο στους 170 βαθμούς. Το ψήνουμε περίπου για 4 ώρες. Προς το τέλος αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο και δυναμώνουμε το φούρνο για να πάρει χρώμα. Βέβαια η γεύση του είναι ανεπανάληπτη εάν βέβαια ψηθεί σε φούρνο με ξύλα.

Καλή επιτυχία και καλό Πάσχα!

Ανδριώτικη Γέμιση για Λαμπριάτη

Το Πάσχα μύρισε και αρχίζουμε να μπαίνουμε στη ψυχολογία των προετοιμασιών για τις Άγιες εκείνες Ημέρες. Η Ροδάνθη λοιπόν προτείνει να δοκιμάσετε την Γέμιση την Ανδριώτικη που είναι εντελώς διαφορετική από την γέμιση που κάνουν σε άλλα μέρη.

Υλικά
• 1-2 ματσάκια φρέσκα κρεμμύδια
• 1 ματσάκι άνηθο
• Λίγο δυόσμο
• 1κουταλιά βούτυρο
• ½ κιλό ρεγκάτο σε κομματάκια
• ¼ φέτα
• ¼ ανθότυρο
• ¼ κασέρι ή κεφαλοτύρι
• 1 1/2 φρατζόλα ψωμί μπαγιάτικο (χρησιμοποιούμε μόνο τη ψίχα)
• 8-10 αυγά ανάλογα με τη ποσότητα
• ½ φλιτζάνι γάλα
• Αλάτι και πιπέρι (με προσοχή γιατί έχει πολλά τυριά,μπορούμε να μη βάλουμε και καθόλου)

Εκτέλεση
Ψιλοκόβουμε τα κρεμμύδια και τα σοτάρουμε στο βούτυρο. Στο τέλος προσθέτουμε το άνηθο και τον δυόσμο. Κόβουμε σε μικρούς κύβους τη ψίχα του ψωμιού και τα τυριά. Τα βάζουμε όλα σε ένα μεγάλο μπολ και προσθέτουμε το σοταρισμένο κρεμμύδι με τα μυρωδικά. Χτυπάμε τα αυγά και τα ρίχνουμε και αυτά μαζί με το γάλα. Τα ανακατεύουμε όλα μαζί πολύ καλά. Αν είναι πολύ σφιχτό το μείγμα μπορούμε να προσθέσουμε λίγο ακόμη γάλα ή ένα αυγό. «Η γέμιση είναι έτοιμη, γεμίζουμε και ράβουμε το καημένο το κατσικάκι που πριν λίγο καιρό έπαιζε ανέμελο στην εξοχή. Άντε να δω με τι ψυχή θα το φάτε!» λέει η Ροδάνθη.

Η μαγειρίτσα της μαμάς

Λίγο πρόωρη η συνταγή δεδομένου ότι οι περισσότεροι νηστεύουμε ή θα ξεκινήσουμε να νηστεύουμε την Μ. Εβδομάδα, θεώρησα ότι δεν βλάπτει να πάρουμε μια κλέφτη ματιά της μας περιμένει στο τέλος της νηστείας - για όσους λαχταρούν την μαγειρίτσα, γιατί εγώ για να είναι ειλικρινής ανυπομονώ να φάω το πασχαλινό τσουρέκι και τα κόκκινα αυγά. Αλλά περί ορέξεως….

Λοιπόν αυτή είναι η μαγειρίτσα της μαμάς μου έχει ως εξής:

Υλικά
1 συκωταριά
1 εντεριά
5-6 φρέσκα κρεμμυδάκια, ψιλοκομμένα
1 ματσάκι μάραθο ψιλοκομμένο
3 μαρούλια ψιλοκομμένα (τα τρυφερά φύλλα)
λάδι
1 φλιτζάνι ρύζι (γλάσε)
2 αυγά
χυμό από 1-2 λεμόνια
αλάτι
πιπέρι

Εκτέλεση
Πλένουμε καλά τη συκωταριά και τα έντερα (πολύ καλά – μέσα έξω) και τα ζεματάμε σε βραστό νερό. Τα σουρώνουμε και αφού τα αφήσουμε να κρυώσουν τα ψιλοκόβουμε.

Βάζουμε το λάδι σε μεγάλη κατσαρόλα και το αφήνουμε να κάψει. Σωτάρουμε τα κρεμμυδάκια για 4-5 λεπτά, ίσα να μαραθούν και προσθέτουμε τα έντερα και την συκωταριά και τα γυρίζουμε 1-2 φορές. Αλατοπιπερώνουμε και ρίχνουμε και το μάραθο. Προσθέτουμε το μαρούλι και το γυρίζουμε μέχρι να μαραθεί. Ρίχνουμε νερό μέχρι να καλυφθούν τα υλικά. Αφήνουμε το φαγητό να σιγοβράσει με σκεπασμένη την κατσαρόλα για περίπου 45’ ελέγχοντας αν χρειάζεται κι άλλο νερό.

Προσθέτουμε το ρύζι και το αφήνουμε να σιγοβράσει για άλλα 20 λεπτά.

Σε ένα μπώλ χτυπάμε τα ασπράδια των αυγών μέχρι να γίνουν μαρέγκα, προσθέτουμε τους κρόκους και το λεμόνι σιγά – σιγά ανακατεύοντας συνεχώς. Με μια κουτάλα της σούπας ρίχνουμε λίγο – λίγο ζουμί από φαγητό προκειμένου να φτάσει το αυγολέμονο στην θερμοκρασία του φαγητού και να μην κόψει.

Αυγοκόβουμε την μαγειρίτσα και καλή μας όρεξη.

Θα ακολουθήσει φωτογραφία.

Tip: Την μαγειρίτσα συνήθως την φτιάχνουμε πριν πάμε στην εκκλησία, νωρίς το απόγευμα του Μ Σαββάτου και την αυγοκόβουμε μόλις γυρίσουμε από την εκκλησία.

Μανιτάρια με ελιές

Μου αρέσει πολύ ο συνδυασμός μανιταριών με ελιές, είτε σε σάλτσα κρέατος είτε και μόνα τους. Τώρα με τη νηστεία και για να ξεγελάσεις τους άνδρες της οικογένειας, μια μακαρονάδα με σάλτσα μανιταριών με ελιές είναι ό,τι πρέπει. Η γεύση ξεγελά προς το κρέας.

Υλικά
1 πακέτο φρέσκα μανιτάρια, πλυμένα και κομμένα σε φέτες
1 κρεμμύδι κομμένο σε φέτες
15-20 ελιές χωρίς το κουκούτσι και κομμένες σε φετάκια
λίγη ρίγανη
1 κ.σ. ελαιόλαδο
Προαιρετικά 2-3 φέτες λιαστής ντομάτας
ή 200 ml χυμό ντομάτας
το χυμό μισού λεμονιού
αλάτι-πιπέρι

Εκτέλεση
Σε ένα βαθύ τηγανάκι (με καπάκι) τσιγαρίζουμε στο ελαιόλαδο  τα κρεμμύδια για 4-5 λεπτά,

προσθέτουμε τα μανιτάρια και τις ελιές και τα τσιγαρίζουμε όλα μαζί για άλλα 3 λεπτά.

Ρίχνουμε (αν θέλουμε τη λιαστή ντομάτα ή το χυμό ντομάτας), αλάτι, πιπέρι και ρίγανη και το χυμό του λεμονιού. Τα αφήνουμε να σιγοβράσουν με κλειστό καπάκι για περίπου 10 λεπτά. Σερβίρουμε με μακαρόνια ή ρύζι.

Πλέκοντας με βελονάκι!

Μία πολύ ευχάριστη ασχολία είναι το πλέξιμο είτε με βελόνες είτε με βελονάκι. Όπως όλες οι γυναίκες της ηλικίας μου στα εφηβικά τους χρόνια έμαθαν από την μανούλα ή την γιαγιά να κεντούν, να πλέκουν, να ράβουν στοιχειωδώς, να μαγειρεύουν, κλπ. έτσι για να μην γίνουν ακαμάτες (ο σκοπός μάλλον ήταν να διαμορφώσουν χρυσοχέρες νοικοκυρές παράλληλα με όποια καλή μόρφωση). Την εποχή εκείνη δεν μπορώ να πω ότι εκτίμησα ιδιαίτερα τις ασχολίες αυτές, ιδιαίτερα αυτές που καταλάμβαναν τα καλοκαιρινά απογεύματα - κέντημα, πλέξιμο -  πιο πολύ για αγγαρεία έφερναν και κοπιάζαμε να τελειώσουμε τις σειρές γρήγορα γρήγορα προκειμένου μετά να πάμε για μπάνιο και βόλτα. Αργότερα, πολύ αργότερα όταν άρχισα να διακατέχομαι από νοσταλγικά συναισθήματα και όταν συνειδητοποίησα πόση αξία έχουν όχι τόσο για τα έργα που προκύπτουν όσο για την ψυχική ηρεμία που προσφέρουν κατά τη διάρκεια της ... δημιουργίας,  κυριολεκτικά έπιασα ό,τι νήμα βρήκα μπροστά μου, παράταιρα βελονάκια και βελόνες και ξεκίνησα αρχικά να δω αν θυμάμαι τίποτε (πιστέψτε με ούτε πως κρατούν το βελονάκι δεν θυμόμουν αρχικά) και κατόπιν να δημιουργώ ανορθόδοξα θα έλεγα πραγματάκια με σχέδια που "εμπνέομαι" εκείνη τη στιγμή, τα οποία λόγω έλλειψης χρόνου δεν προλαβαίνω πολλές φορές να τελειώσω. Ερασιτέχνης του "αθλήματος" είμαι και κάνω το κέφι μου, ... και ελπίζω να μην φανώ "βέβηλη" στις φίλες που δημιουργούν αριστουργήματα και πραγματικά τις θαυμάζω.

Μια πρώτη γεύση από τις ... δημιουργίες μου:

Μια θήκη για ποτήρι ή μπουκάλι ή μολυβοθήκη (που δεν την έχω φτιάξει ακόμη),

Ένα σουβέρ,

 Μια δαντέλα, που ακόμη δεν ξέρω πως να αξιοποιήσω

Ένα τσαντάκι, το οποίο μην το βλέπετε έτσι, έχει σχεδιάκι αλλά πρέπει να μπει η φόδρα για να δείξει και το κούμπωμα